اثرات تحریم های اقتصادی بر خشونت خانگی در تهران در سال های 1393 تا 1400 (مطالعه موردی: مراجعه کنندگان به نهادهای قضایی برای چالش ها و اختلافات خانوادگی)

این تحقیق به اثرات تحریم های اقتصادی بر خشونت خانگی در تهران در سال های 1393 تا 1400 اختصاص یافته و هدف اصلی آن «شناسایی ابعاد گوناگون اثرات تحریم های اقتصادی بر میزان خشونت خانگی در شهر تهران بین سال های 1393 تا 1400 » بوده و به دنبال پاسخگویی به این سوال بود که : « ابعاد گوناگون تحریم های اقتصادی تا چه میزان بر خشونت خانگی در شهر تهران بین سال های 1393 تا 1400 تاثیر دارد؟» . روش انجام تحقیق و روش گردآوری اطلاعات ، توصیفی بوده است و از پرسشنامه پژوهشگر ساخته برای آزمون ارتباط مفهوم ها با هم و نیز صحت داده ها استفاده شد . جامعه آماری شامل مراجعه کنندگان به نهادهای قضایی برای چالش ها و اختلافات خانوادگی بودند . نتایج پژوهش نشان داد که برخی از متغیرهای اقتصادی و اجتماعی تاثیرات مثبت و معناداری بر خشونت خانگی دارند . متغیرهای مثبت و معنادار شامل تحریم های اقتصادی (ضریب 0 .751)، فشار اقتصادی (ضریب 0 .255)، استرس خانوادگی (ضریب 0 .322)، کاهش درآمد خانوار (ضریب 0 .446)، و افزایش نرخ بیکاری و قیمت کالاهای اساسی هستند . همچنین، دو متغیر منفی و معنادار شامل سیاست های حمایتی (ضریب -0 .247) و توانمندسازی اقتصادی (ضریب -0 .274) بر خشونت خانگی تاثیر منفی و معناداری دارند . از سوی دیگر، متغیرهای نهادهای حمایتی و ارزشیابی سیاست گذاری، تاثیر معناداری بر خشونت خانگی نداشتند . این نتایج تاکید دارند که فشارهای اقتصادی ناشی از تحریم ها، به ویژه در شرایط افزایش فقر و بیکاری، موجب تشدید خشونت خانگی می شود . همچنین، تقویت سیاست های حمایتی و توانمندسازی اقتصادی می تواند به کاهش این پدیده منجر شود .

کلیدواژه ها:

تحریم های اقتصادی ، تحریم های غرب علیه ایران ، خشونت خانگی