بررسی روش های موثریادگیری برای دانش آموزان تیزهوش وعادی

هدف پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه اثر بخشی روش های مختلف یادگیری بر دانش آموزان تیزهوش و عادی در دوره متوسطه است. برای این منظور، با استفاده از روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و نمونه گیری تصادفی، ۱۲۰ دانش آموز (۶۰ تیزهوش و ۶۰ عادی) از مدارس شهر تهران انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه خودسنجی سبک های یادگیری (VARK) و پرسشنامه راهبردهای شناختی بود. نتایج نشان داد دانش آموزان تیزهوش بیشتر از راهبردهای فراشناختی و یادگیری فعالانه (مانند بحث گروهی، حل مسئله و پروژه محور) بهره می برند، در حالی که دانش آموزان عادی تمایل بیشتری به روش های سنتی مانند مرور و یادداشت برداری دارند (Karami et al., ۲۰۲۰؛ صمدی و همکاران، ۱۳۹۹). همچنین، آموزش ترکیبی (Blended Learning) و استفاده هدفمند از فناوری در هر دو گروه اثربخشی بالایی داشت (UNESCO, ۲۰۲۳). بر اساس یافته ها، پیشنهاد می شود مدارس با توجه به تفاوت های فردی و شناختی دانش آموزان، برنامه های آموزشی را شخصی سازی کرده و از الگوهای یادگیری متنوع بهره ببرند تا سطح یادگیری و انگیزه تحصیلی ارتقا یابد.

کلیدواژه ها:

روش های یادگیری ، دانش آموزان تیزهوش ، دانش آموزان عادی ، راهبردهای شناختی ، فراشناخت ، آموزش ترکیبی