نقش معلم در پرورش مهارت های اجتماعی در کودکان

هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش معلم در پرورش مهارت های اجتماعی دانش آموزان در دوره ابتدایی، با تمرکز بر مدارس شهرستان سرپل ذهاب است. رشد مهارت های اجتماعی یکی از مولفه های بنیادین در تربیت متوازن کودکان محسوب می شود و معلم، به عنوان مهم ترین عنصر انسانی در فرآیند یاددهی–یادگیری، نقشی بی بدیل در این زمینه دارد. روش پژوهش از نوع توصیفی–پیمایشی بود و جامعه آماری شامل معلمان ابتدایی شهرستان سرپل ذهاب بود که از میان آن ها نمونه ای به شیوه تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته با روایی محتوایی و پایایی مناسب (آلفای کرونباخ ۰.۸۶) و نیز مصاحبه نیمه ساختاریافته با معلمان منتخب بود. یافته ها نشان داد که معلمان در مولفه هایی مانند ایفای نقش الگو، ایجاد تعاملات کلاسی، و استفاده از فعالیت های گروهی، تاثیر چشم گیری بر رشد اجتماعی دانش آموزان دارند. با این حال، ضعف در آموزش های تخصصی و کمبود برنامه های ساختاریافته در زمینه آموزش مهارت های اجتماعی به معلمان، از موانع اصلی ایفای این نقش تلقی شد. همچنین، نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که بین سابقه تدریس معلمان و میزان استفاده از راهبردهای تقویت مهارت های اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد. در مجموع، پژوهش حاضر بر ضرورت توجه بیشتر به آموزش معلمان در حوزه یادگیری اجتماعی–عاطفی و طراحی برنامه های تربیتی هدفمند در مدارس ابتدایی تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، نقش معلم ، آموزش ابتدایی ، یادگیری اجتماعی–عاطفی ، تعاملات کلاسی ، سرپل ذهاب