اثر بخشی آموزش اصلاح رفتار شناختی بر تغییر رفتار و عملکرد تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهرچابهار

چکیده مقاله اثر بخشی آموزش اصلاح رفتار شناختی بر تغییر رفتار و عملکرد تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهرچابهار هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش اصلاح رفتار شناختی بر تغییر رفتار و عملکرد تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهرچابهار درسال (۱۴۰۲) انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع طرح شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری است. جامعه موردمطالعه ۵۰۰ نفر از دانش آموزان متوسطه شهر چابهار میباشند،که درسال۱۴۰۲در دوره متوسطه اول مشغول به تحصیل بودند.نمونه ای شامل ۶۰ نفر به شیوه ی نمونه گیری تصادفی انتخاب وبه صورت تصادفی در گروه آزمایش وکنترل هرگروه (۳۰نفر) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش طی ۸ جلسه که هر هفته یک جلسه به مدت ۶۰ دقیقه برگزار شد. ، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیره مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این پژوهش با توجه به فرضیه های پژوهشی از آمار توصیفی، شاخص هایی از قبیل میانگین و انحراف معیار و ویژگی های جمعیت شناختی آزمودنی ها، استفاده می شود. در بخشی استنباطی، سوالات پژوهش با استفاده از آزمون های آماری مناسب، مورد بررسی قرار می گیرد. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده در این تحقیق همسو با سایر تحقیقات بوده وسودمندی اثر بخشی آموزش اصلاح رفتار شناختی بر تغییر رفتار و عملکرد تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول را تایید میکند.