بررسی رابطه بین ناگویی هیجانی و اطلاعات هیجانی با نقش میانجی مکانیسم های دفاعی در بیماران سایکو سوماتیک

چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ناگویی هیجانی و اطلاعات هیجانی با نقش میانجی مکانیسم های دفاعی در بیماران سایکو سوماتیک می باشد. این پژوهش از نوع پژوهش همبستگی می باشد که جامعه آماری آن شامل زنان و مردان مبتلا به سایکو سوماتیک در بیمارستان های قلب استان زنجان در سال ۱۴۰۳ می باشد. حجم نمونه براساس فرمول کوکران ۲۳۰ بدست آمد. روش نمونه گیری انتخاب نمونه ها بصورت هدفمند بود. جهت تجزیه و تحلیل آماری داده های جمع اوری شده از نرم افزار spss و amos استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که ضریب معناداری بین اطلاعات هیجانی با ناگویی هیجانی (۵.۱۲)، ضریب معناداری بین مکانیسم های دفاعی با ناگویی هیجانی(۱۰.۴۰۳)، ضریب معناداری بین مکانیسم های دفاعی با اطلاعات هیجانی ۵.۴۳۶ می باشد که همه این ضرایب بیشتر از (۱.۹۶) می باشد، بنابراین می توان گفت که بین مولفه های مذکور رابطه معناداری وجود دارد. نتایج پژوهش نشان داد که متغیر اطلاعات هیجانی به طور غیر مستقیم و از طریق متغیر میانجی مکانیسم های دفاعی به میزان ۴۹۸/۰با متغیر ناگویی هیجانی رابطه دارد.