بررسی عملکردشناختی مصرف کنندگان موادمخدرتحت درمان نگهدارنده بامتادون

چکیده هدف: پژوهش حاضر بررسی تاثیردرمان نگهدارنده با متادون بر کارکردهای شناختیمصرف کنندگان مواد مخدر افیونی در شهرستان دزفول بود.روش: در این مطالعه از روش پس رویدادی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه افراد وابسته به مواد مخدر افیونی و بیماران تحت درمان نگهدارنده با متادون بود. نمونه آماری شامل ۳۰ نفر از افراد گروه تحت درمان با متادون ،۳۰ نفر از افراد وابسته به مواد مخدر افیونی و ۳۰ نفر از افراد گروه شاهد به صورت نمونه گیری در دسترسانتخاب شدند.ابزار گردآوری داده ها شامل آزمون های سنجش حافظه (آزمون حافظه وکسلر ) و توجه انتخابی(آزمون استروپ ) بوده است و داده ها به وسیله تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: حاکی از آن بود که در آزمون حافظه وکسلر، گروه شاهد نسبت به دو گروه تحت درمان با متادون و گروه وابسته به مواد مخدر افیونی (p <۰/۰۵)،و گروه تحت درمان با متادون نسبت به گروه وابسته به مواد مخدر تفاوت معنی داری داشتند(p <۰/۰۵). در آزمون استروپ، گروه شاهد نسبت به دو گروه تحت درمان با متادون و گروه وابسته به مواد مخدر افیونی در چهارمرحله زمان واکنش مرحله همخوان، واکنش مرحله ناهمخوان،خطا واکنش مرحله همخوان و خطای واکنش مرحله ناهمخوان تفاوت معنی دار داشت(p <۰/۰۵)، و گروه تحت درمان با متادون نسبت به گروه وابسته به مواد مخدر بجز مرحله تعداد خطای زمان واکنش مرحله ناهمخوان (p>۰/۰۵) در دیگر مراحل تفاوت معنی دار وجود داشت (p <۰/۰۵). نتایج: براساس یافته های پژوهش درمان نگهدارنده با متادون باعث بهبود توجه انتخابی و حافظه در افراد وابسته به مواد مخدر افیونی می شود ولی تاثیرآن به اندازه عملکرد توجه انتخابی و حافظه گروه شاهد نشان داده نشد.