ارزیابی تاثیر مشارکت والدین در پیشرفت تحصیلی

پیشرفت تحصیلی دانش آموزان همواره از مهم ترین دغدغه های نظام های آموزشی و خانواده ها بوده است. در این میان، مشارکت والدین یکی از عوامل کلیدی در ارتقاء عملکرد تحصیلی و شکل گیری نگرش های مثبت نسبت به یادگیری در دانش آموزان محسوب می شود. این پژوهش به بررسی و ارزیابی تاثیر مشارکت والدین در فرآیند آموزش، پیگیری درسی، و تعامل با مدرسه بر میزان پیشرفت تحصیلی فرزندان می پردازد. یافته ها نشان می دهد که حضور فعال والدین در فعالیت های مدرسه، حمایت عاطفی و تحصیلی در محیط خانه، و ارتباط مستمر با معلمان، تاثیر معناداری بر بهبود عملکرد درسی دانش آموزان دارد. همچنین، دانش آموزانی که از حمایت والدین خود برخوردارند، اعتماد به نفس بیشتری داشته، کمتر دچار اضطراب امتحان می شوند و انگیزه بالاتری برای یادگیری نشان می دهند. این تاثیر به ویژه در دوره ابتدایی و متوسطه اول محسوس تر است، جایی که وابستگی تحصیلی و عاطفی دانش آموزان به خانواده بیشتر است. بررسی مطالعات میدانی و پژوهش های پیشین نیز گویای آن است که فقدان مشارکت والدین می تواند منجر به افت تحصیلی، کاهش انگیزه یادگیری و افزایش مشکلات رفتاری گردد. این پژوهش نتیجه می گیرد که برای دستیابی به رشد تحصیلی پایدار، لازم است بسترهای فرهنگی، آموزشی و ارتباطی برای تقویت مشارکت والدین با مدرسه فراهم گردد، تا خانواده به عنوان بازوی توانمند نظام تعلیم و تربیت، نقش موثرتری در مسیر رشد علمی فرزندان ایفا نماید.