بررسی رابطه خودکارآمدی، فرسودگی تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش اموزان دختر و پسر

در پژوهش حاضر، ارتباط میان خودکارآمدی، فرسودگی تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شده و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه در شهرستان اردبیل بوده است. نمونه ای به حجم ۲۴۰ نفر از دانش آموزان دختر و پسر، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای از میان هشت دبیرستان انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه خودکارآمدی شرر (۱۹۸۲)، پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو (۱۹۷۷) و معدل نیمسال اول به عنوان شاخص عملکرد تحصیلی استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل همبستگی نشان داد که خودکارآمدی با عملکرد تحصیلی رابطه مثبت معنادار دارد، در حالی که بین فرسودگی تحصیلی و عملکرد تحصیلی و همچنین بین خودکارآمدی و فرسودگی تحصیلی رابطه منفی معنادار مشاهده شد. در بررسی تفاوت های جنسیتی، نتایج آزمون t مستقل نشان داد که میانگین نمرات خودکارآمدی و فرسودگی تحصیلی در دختران و پسران تفاوت معناداری دارد. همچنین با استفاده از آزمون من-ویتنی مشخص شد که عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر به طور معناداری بالاتر از پسران است. بر اساس نتایج، می توان نتیجه گرفت که تقویت خودکارآمدی و کاهش فرسودگی تحصیلی نقش موثری در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، فرسودگی تحصیلی ، عملکرد تحصیلی