تحلیل فقهی ارتباط ولایت و وحدت اسلامی با تمرکز بر واقعه غدیر

سال انتشار: 783
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: انگلیسی
مشاهده: 32

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_CSJLP-7-2_009

تاریخ نمایه سازی: 23 تیر 1404

چکیده مقاله:

وحدت اسلامی، به عنوان یکی از اساسی ترین مفاهیم راهبردی در دین اسلام، تنها زمانی به انسجام پایدار امت منجر می شود که بر پایه اصول اعتقادی اصیل، به ویژه ولایت ، استوار باشد. واقعه غدیر خم، به عنوان بزرگ ترین اعلان ولایی در تاریخ اسلام، الگویی جامع برای تحقق وحدتی مبتنی بر حقایق دینی ارائه می دهد. این پژوهش با رویکردی فقهی و استناد به قواعدی همچون تقدیم اهم، لاضرر، نفی سبیل و وجوب حفظ نظام، نشان می دهد که ولایت اهل بیت (علیهم السلام) به عنوان مبنایی محوری در هدایت و مرجعیت دینی، نقشی بی بدیل در پایداری وحدت اسلامی ایفا می کند. تحلیل نصوص قرآنی و روایات مرتبط ،روشن می سازد که اصل ولایت، علاوه بر صیانت از هویت اسلامی، کلیدی برای مدیریت اختلافات و جلوگیری از انحرافات اعتقادی و اجتماعی است. این پژوهش با تمرکز بر واقعه غدیر و تاکید پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) بر ولایت امام علی (علیه السلام)، و نیز استناد به قاعده امر به معروف و نهی از منکر به عنوان محور بقای شریعت و اقدامات حضرت زهرا (سلام الله علیها)در دفاع از ولایت به مثابه مهم ترین معروف، استدلال می کند که وحدت اسلامی تنها زمانی پایدار خواهد بود که بر محور ولایت و مرجعیت الهی استوار باشد. یافته ها حاکی از آن است که قواعد فقهی، با تاکید بر حفظ مصالح امت و جلوگیری از انحراف، بستری نظری و عملی برای تحقق وحدت فراهم می کنند. این پژوهش از طریق بهره گیری هم زمان از مبانی نقلی و عقلی، الگوی کامل وحدت اسلامی را با توجه به نقش ولایت معرفی کرده و راهکارهای کارآمد فقهی و عملی را در جهت انسجام امت اسلامی ارائه می کند. وحدت اسلامی، به عنوان یکی از اساسی ترین مفاهیم راهبردی در دین اسلام، تنها زمانی به انسجام پایدار امت منجر می شود که بر پایه اصول اعتقادی اصیل، به ویژه ولایت ، استوار باشد. واقعه غدیر خم، به عنوان بزرگ ترین اعلان ولایی در تاریخ اسلام، الگویی جامع برای تحقق وحدتی مبتنی بر حقایق دینی ارائه می دهد. این پژوهش با رویکردی فقهی و استناد به قواعدی همچون تقدیم اهم، لاضرر، نفی سبیل و وجوب حفظ نظام، نشان می دهد که ولایت اهل بیت (علیهم السلام) به عنوان مبنایی محوری در هدایت و مرجعیت دینی، نقشی بی بدیل در پایداری وحدت اسلامی ایفا می کند. تحلیل نصوص قرآنی و روایات مرتبط ،روشن می سازد که اصل ولایت، علاوه بر صیانت از هویت اسلامی، کلیدی برای مدیریت اختلافات و جلوگیری از انحرافات اعتقادی و اجتماعی است. این پژوهش با تمرکز بر واقعه غدیر و تاکید پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) بر ولایت امام علی (علیه السلام)، و نیز استناد به قاعده امر به معروف و نهی از منکر به عنوان محور بقای شریعت و اقدامات حضرت زهرا (سلام الله علیها)در دفاع از ولایت به مثابه مهم ترین معروف، استدلال می کند که وحدت اسلامی تنها زمانی پایدار خواهد بود که بر محور ولایت و مرجعیت الهی استوار باشد. یافته ها حاکی از آن است که قواعد فقهی، با تاکید بر حفظ مصالح امت و جلوگیری از انحراف، بستری نظری و عملی برای تحقق وحدت فراهم می کنند. این پژوهش از طریق بهره گیری هم زمان از مبانی نقلی و عقلی، الگوی کامل وحدت اسلامی را با توجه به نقش ولایت معرفی کرده و راهکارهای کارآمد فقهی و عملی را در جهت انسجام امت اسلامی ارائه می کند.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abedi Sar Asiya, A., & Husayni, S. R. (2021). Critique ...
  • Abu Zuhrah. (1996). Al-Wahdah al-Islamiyah wa al-Taqrib bayn Madhahib al-Sabah. ...
  • Amini, A. H. (1990). Al-Ghadir fi al-Kitab wa al-Sunnah wa ...
  • Amini, A. H. (2009). Al-Ghadir. Mu’assasah-e Mirath-e Nabawi. ...
  • Ansari, M. (1994). Kitab al-Makasib (Vol. 3). Mu’assasah-e Tarath-e Sheikh ...
  • Ansari, M. i. M. A. (1995). Faraid al-Usul. Mu’assasah-e Nashr-e ...
  • Bojnourdi, S. M. (1980). Qava’id-e Fiqhiyah. Mu’assasah-e Urooj. ...
  • Firoozabadi, M. i. Y. q. (1995). Al-Qamus al-Muhit (Vol. 4). ...
  • Ghazali, M. i. M. Ihya’ Ulum al-Din (Vol. 16). ...
  • Hurr al-Amili, M. i. H. (1995). Wasa’il al-Shi’ah (Vol. 30). ...
  • Husayni Milani, A. (2002). Nafahat al-Azhar fi Khulasah Abaqat al-Anwar. ...
  • Huwayzi, A. A. i. J. a. (1994). Tafsir Nur al-Thaqalayn. ...
  • Ibn Babawayh, M. i. A. (1997). Amali. Ketabchi. ...
  • Ibn Kathir, I. i. U. (1999). Tafsir al-Quran al-Azim. Dar ...
  • Ibn Manzur, M. i. M. Lisan al-Arab (Vol. 15). Dar ...
  • Javadi Amoli, A. (2015). Jame’ah dar Quran. Markaz-e Nashr-e Isra’. ...
  • Jazairi, S. N. i. A. (2006). Riyad al-Abrar fi Manaqib ...
  • Kulayni, M. i. Y. q. (1984). Al-Kafi. Dar al-Kutub al-Islamiyah. ...
  • Majlisi, M. B. i. M. T. (1982). Bihar al-Anwar (Vol. ...
  • Mohaqiq Damad, M. (1985). Qava’id-e Fiqh. Markaz-e Nashr-e Ulum-e Islami. ...
  • Mohaqiq, M. B. (1982). Namunah-e Bayanat dar Sh’an-e Nuzul Ayat ...
  • Motahhari, M. (1990). Walayah-ha wa Wilayah-ha. Intisharat-e Sadra. ...
  • Moti’i, H. (2016). Andisheh-e Islami 2 ba Ravayat-e Niyaaz-e Mahdud. ...
  • Mousavi Khomeini, R. (2011). Sahifeh-e Imam (Vol. 20). Mu’assasah-e Tanzim ...
  • Mufid, M. i. M. i. N. m. (1992a). Al-Irshad fi ...
  • Mufid, M. i. M. i. N. m. (1992b). Awail al-Maqalat ...
  • Muvathaqi, S. A. (1991). Strategi-e Vahdat dar Andisheh-e Islami (Vol. ...
  • Qara’ati, M. (2004). Tafsir Nur. Markaz-e Farhangi-e Dars-ha’i az Quran. ...
  • Qasemi, F. (2009). Marja’iyyah and Politics in Iraq after Occupation, ...
  • Raghib Isfahani, H. i. M. (1991). Al-Mufradat fi Gharib al-Quran. ...
  • Rakhshani, M. (2015). Comparative Study of Shia and Sunni Commentators’ ...
  • Sepidbar, Z., Mohammadzadeh, Y., & Nikpey Pesyan, V. (2024). Analysis ...
  • Sharaf al-Din, S. A. a.-H. (2004). Al-Nass wa al-Ijtihad. Daftar-e ...
  • Suyuti, A. a.-R. i. A. B., & Malik ibn, A. ...
  • Tabari Amuli, M. i. J. (1992). Dala’il al-Imamah. Bonyad-e Ba’sath, ...
  • Tabarsi, A. i. A., & Mousavi Khorasan, M. B. (1982). ...
  • Tabarsi, F. (1992). Majma’ al-Bayan fi Tafsir al-Quran. Dar al-Ma’arif. ...
  • Tabatabai, M. H. (1973). Al-Mizan fi Tafsir al-Quran (Vol. 3). ...
  • نمایش کامل مراجع