بررسی رابطه سبک های مدیریت تعارض و ویژگی های شخصیتی با بهره وری مدیران دوره متوسطه اول شهر تاکستان

چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک مدیریت تعارض و ویژگی های شخصیتی با بهره وری سازمانی در میان مدیران مدارس متوسطه اول شهر تاکستان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ انجام شد. فرضیه اصلی پژوهش این بود که بین ویژگی های شخصیتی و سبک های مدیریت تعارض با بهره وری سازمانی رابطه معناداری وجود دارد. جامعه آماری شامل تمامی مدیران متوسطه اول شهر تاکستان بود که با توجه به حجم جامعه (۶۰ نفر)، نمونه گیری به روش سرشماری انجام گرفت و کل جامعه به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها شامل سه پرسشنامه استاندارد بود: پرسشنامه شخصیتی آیزنک (ابعاد برون گرایی و روان رنجوری)، پرسشنامه سبک های مدیریت تعارض مقیمی و پرسشنامه بهره وری سازمانی .روش پژوهش از نوع پیمایشی و همبستگی بود و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد . نتایج نشان داد که بین ویژگی های شخصیتی (برون گرایی و روان رنجوری) با بهره وری سازمانی رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین، بین سبک های مدیریت تعارض مدیران و بهره وری سازمانی رابطه معناداری مشاهده شد، اما بین مدرک تحصیلی، سابقه کار و سابقه خدمت در پست مدیریت با سبک های مدیریت تعارض مدیران رابطه معناداری یافت نشد. ، یافته ها بیانگر آن است که سبک های مدیریت تعارض می تواند نقش مهمی در افزایش بهره وری سازمانی ایفا کند و توجه به این مولفه در برنامه ریزی های مدیریتی توصیه می شود