تحلیل زبان شناختی واژه های نوشیدنی در شاهنامه فردوسی با تکیه بر مفاهیم غنایی

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 28

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ESJ-6-1_018

تاریخ نمایه سازی: 23 تیر 1404

چکیده مقاله:

چکیده انسجام واژگانی به مناسبات و روابط معنایی، میان عناصر بین متن اشاره دارد که با کمک این روابط و عناصر، معنا و مفاهیم خاصی انتقال داده می شود. در این مقاله کوشش شد که دریابیم چگونه عناصر انسجام واژگانی طبق الگوی هلیدی و حسن با توجه به کاربرد واژه های نوشیدنی با توجه به مفاهیم غنایی در ابیات شاهنامه فردوسی به کار رفته اند و اینکه گونه های غنایی و حماسی در کنار انسجام واژگانی چگونه جایگاهی خاص برای بازتاب استفاده از مفاهیم آن ها در زمان و مکان های مختلف بوده است. پس از تحلیل و بررسی داده ها، این نتیجه حاصل شد که انسجام واژگانی در ارتباط با واژه های نوشیدنی و شاخصه های غنایی در ابیات چگونه کاربرد داشته اند. به این ترتیب، کاربست نظریه انسجام واژگانی هلیدی و حسن در شاهنامه فردوسی، نشان می دهد که شاعر در محور هم نشینی کلام با استفاده از عناصر واژگانی (با هم آیی، تکرار، تناسب معنایی، شمول معنایی و هم معنایی) و زیرساخت های غنایی، انسجام متنی را ایجاد کرده است و کارکرد هدفمندانه این عوامل در متن باعث می شود، خواننده علاوه بر تحلیل زبان شناختی موضوع، پیکره های اصلی فرهنگ و آداب و رسوم و خواص آن ها و بازتاب احساسات و افکار غنایی فردوسی را به نحو بهتری دریافت کند.

نویسندگان

مهناز قمرزاده

دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام