شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر شرط بندی در لیگ برتر فوتبال ایران با رویکرد مدل سه شاخگی

هدف از پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر شرط بندی در لیگ برتر فوتبال ایران بود. از نظر روش شناسی، پژوهش حاضر از نوع آمیخته (کیفی-کمی) بود. در بخش کیفی برای انجام مصاحبه های عمیق، از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. داده ها بر اساس رویکرد تحلیل محتوای کیفی پس از مصاحبه با ۲۰ متخصص کدگذاری شد. در بخش کمی نیز، ۱۰ نفر از خبرگان بر اساس نمونه گیری قضاوتی انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسش نامه مقایسات زوجی استفاده شد و داده های بخش کمی با روش تحلیل سلسله مراتبی رتبه بندی شد. تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی نشان داد که ۱۰ عامل بر شرط بندی در فوتبال ایران موثر است؛ عوامل دسترسی، کسب درآمد، وضعیت اجتماعی و مسائل فنی فوتبال در شاخه زمینه ای قرار گرفتند؛ خصوصیات روانشناختی قماربازان، ماهیت فوتبال و جامعه پذیری در شاخه محتوایی را تشکیل دادند؛ و برنامه ریزی مسابقات، ضعف تدابیر پیش گیرنده و میزان حرفه ای سازی در شاخه ساختاری جای گرفتند. نتایج بخش اولویت بندی نیز نشان داد که وضعیت اجتماعی، خصوصیات روانشناختی قماربازان و ضعف تدابیر پیش گیرنده در هر یک از شاخه های مدل بیشترین سهم را در شرط بندی لیگ برتر فوتبال ایران دارند. بنابراین، پیشنهاد می شود که سازمان های تصمیم گیرنده فوتبال برای کاهش یا حذف شرط بندی و عواقب منفی آن در فوتبال، به دلیل قابلیت اجرایی بودن بیشتر روی عواملی تمرکز کنند که در شاخه ساختاری قرار گرفته اند. سیاست ها و مقررات بازدارنده که مخاطره پذیرش عواقب شرط بندی را افزایش می دهد، می تواند در اولویت قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

پیشبینی ، شرط بندی آنلاین ورزشی ، فوتبال حرفه ای ، قماربازی