بررسی نفش شوخ طبعی و انسجام تیمی در ورزش های گروهی

هدف از پژوهش حاضر بررسی نفش شوخ طبعی و انسجام تیمی در محیط های ورزشی می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش کمی می باشد. جامعه آماری پژوهش ورزشکاران رشته های گروهی آقایان بزرگسال در لیگ برتر میباشد. رشته های گروهی عبارت اند از فوتبال، بسکتبال، والیبال و هندبال نمونه آماری شامل ۷۳ ورزشکار از ۴ رشته مختلف از مربیان و ورزشکاران رشته های گروهی آقایان بزرگسال در لیگ برتر میباشد. روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی می باشد. جهت سنجش شوخ طبعی وابسته، شوخ طبعی خودافزاینده، شوخ طبعی خودافزاینده، شوخ طبعی خودافزاینده از پرسشنامه ۳۲ گویه شوخ طبعی مارتین، ۲۰۰۳ با طیف ۷ ارزشی سنجیده میشود. میانگین یکپارچگی و جذابیت وظیفه-گروهی و یکپارچگی و جذابیت وظبفه-اجتماعی در شوخ طبعی وابسته، شوخ طبعی خودفزاینده، شوخ طبعی پرخاشگرانه و شوخ طبعی خودباخته تفاوت معنی داری با هم دارند. در نهایت با توجه به ازمون های انجام شده مشاهده شد شوخ طبعی و مولفه های ان با انسجام گروهی و مولفه های آن در ورزش های تیمی ارتباط معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

انسجام گروهی ، شوخ طبعی ، تیم های ورزشی ، حس شوخ طبعی