مروری بر رابطه بین فعالیت بدنی - تغذیه و پوکی استخوان (یک مطالعه مروری)

پوکی استخوان یک نگرانی عمده برای سلامت عمومی در سراسر جهان است. درک نقش رژیم غذایی و فعالیت بدنی در حصول اطمینان از تجمع توده استخوانی کافی در دوران کودکی و نوجوانی ممکن است به شناسایی استراتژی هایی برای کاهش خطر شکستگی های ناشی از پوکی استخوان در آینده کمک کند. اهمیت کلسیم برای استخوان بحث برانگیز است. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد کلسیم در کاهش از دست دادن استخوان دیررس پس از یائسگی موثر است، اما تحقیقات بیشتری در مورد فواید طوالنی مدت افزایش مصرف کلسیم در دستیابی به PBM مورد نیاز است. به نظر می رسد که "کمبود" ویتامین D در بین گروه های جمعیتی گسترده است و یک منطقه نگران کننده سلامت عمومی است. نقش سایر ریزمغذیها بر متابولیسم استخوان هنوز به طور کامل تعیین نشده است، اما داده های حاصل از ترکیبی از مطالعات تجربی، بالینی و مشاهدات نشان می دهد که ارتباط مثبتی بین غذاهای قلیایی ساز و شاخص های سلامت استخوان وجود دارد. در نهایت اینکه فعالیت بدنی و دریافت کلسیم، مستقل از وضعیت بلوغ، نقش مهمی در اکتساب و رشد استخوان در طول رشد ایفا می کند. کودکان باید تشویق شوند تا در طول عمر در سطح معقولی از فعالیت بدنی، به ویژه ورزش تاثیرگذار شرکت کنند. برای اطمینان از حداکثر تاثیر مفید بر توده استخوانی ناشی از فعالیت بدنی، یک رژیم غذایی کافی، به ویژه رژیمی که شامل مصرف کافی کلسیم باشد، ضروری است.

کلیدواژه ها:

فعالیت بدنی ، تغذیه ، پوکی استخوان ، ویتامین D