بررسی نقش آموزش هنر در رشد تاب آوری روانی دانش آموزان

یکی از موضوعات قابل توجه در روانشناسی سلامت و بهداشت روانی تاب آوری روانی است؛ زیرا تاب آوری روانی می تواند به عنوان یک سازوکار دفاعی برای مواجه با سختی ها در نظر گرفته شود. در راستای رشد سطح تاب آوری روانی دانش آموزان، آموزش هنر نقش بسیار مهمی ایفا می کند بنابراین باید از ظرفیت های این حوزه یادگیری بیش از پیش بهره جست. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش آموزش هنر در رشد تاب آوری روانی دانش آموزان بود، بدین منظور از روش تحلیل توصیفی-تحلیلی استفاده شد. جامعه پژوهش شامل کلیه اسناد علمی معتبر در حوزه آموزش هنر و تاب آوری روانی بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس اسناد و منابع معتبر ملی و بین المللی مقالات و کتب مرتبط با موضوع دسته بندی شدند با استفاده از ابزار فیش برداری داده های پژوهش جمع آوری شد و در نهایت با استفاده از روش تفسیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش هنر می تواند نقش قابل توجی در رشد مولفه های تاب آوری روانی از قبیل واقع نگری، خودپنداری مثبت، توانایی حل مسئله، مدیریت احساسات و هیجانات، شایستگی اجتماعی و مهارت های مقابله ای داشته باشد. با این توصیف، با بهره گیری از آموزش هنر، می توان مسیر دستیابی دانش آموزان به سطوح بالای تاب آوری روانی را هموارتر ساخت.

کلیدواژه ها:

آموزش هنر ، دانش آموز ، تاب آوری روانی