رابطه هوش معنوی با بالندگی سازمانی معلمان مقطع ابتدایی

هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه هوش معنوی با بالندگی سازمانی معلمان مقطع ابتدایی بود. تحقیق از نوع توصیفی - همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهر بهبهان به تعداد ۶۳۰ نفر که در سال تحصیلی ۱۴۰۳ - ۱۴۰۲ مشغول به تدریس بودند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و از طریق نمونه گیری خوشه ای یک مرحله ای که در این روش، فهرست مدارس تنظیم و به عنوان خوشه در نظر گرفته شد و از بین آن ها (۱۲ مدرسه دخترانه و ۸ مدرسه پسرانه) به طور تصادفی انتخاب و پرسشنامه ها در بین ۲۴۰ نفر از معلمان این مدارس توزیع گردید. همچنین در این مطالعه از پرسشنامه های بالندگی سازمانی اسپایدز (۲۰۰۷)، هوش معنوی کینگ (۲۰۰۸) استفاده شد برای بررسی روابط بین متغیرها و فرضیه ها از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ۲۱ استفاده گردید که نتایج نشان دهنده آن بود که: بین هوش معنوی (مولفه های آن) با بالندگی سازمانی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین با توجه به نتایج آزمون رگرسیون و تحلیل واریانس، می توان گفت بالندگی سازمانی از طریق هوش معنوی قابل پیش بینی است.

کلیدواژه ها:

بالندگی سازمانی ، هوش معنوی ، معلمان ، مقطع ابتدایی