نقش دانشگاه های مجازی در توسعه جامعه اطلاعاتی با تاکید بر ویژگی های کشور جمهوری اسلامی

این پژوهش با هدف تحلیل نقش دانشگاه های مجازی در تسه یل فرآیند توسعه جامعه اطلاعاتی در جمهوری اسلامی ایران انجام شده است. با توجه به ویژگی های خاص کشور از جمله محدودیت های جغرافیایی، اقتصادی، و فرهنگی، این مطالعه به بررسی تاثیر دانشگاه های مجازی بر دسترسی به آموزش، توسعه مهارت های دیجیتال، و کاهش نابرابری های آموزشی می پردازد. این مقاله از روش مروری و کتابخانه ای استفاده کرده است. داده ها از منابع معتبر علمی شامل مقالات، کتاب ها، گزارش های دولتی و بین المللی، و مطالعات موردی گردآوری شده اند. تحلیل ها مبتنی بر یافته های پژوهش های انجام شده در سال های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۵ است. یافته ها نشان می دهند که دانشگاه های مجازی در ایران به طور چشمگیری دسترسی به آموزش عالی را بهبود بخشیده اند، به ویژه برای زنان و افراد ساکن در مناطق دورافتاده. این دانشگاه ها با ارائه دوره های آنلاین و مهارت های دیجیتال، به کاهش شکاف آموزشی و افزایش مشارکت اجتماعی کمک کرده اند. همچنین، توسعه زیرساخت های دیجیتال و تقویت نیروی کار ماهر از دیگر دستاوردهای دانشگاه های مجازی بوده است. دانشگاه های مجازی به عنوان ابزاری موثر در توسعه جامعه اطلاعاتی ایران عمل کرده اند. این نهادها نه تنها دسترسی به آموزش را دموکراتیک تر کرده اند، بلکه با تقویت مهارت های دیجیتال و کاهش نابرابری ها، به پیشرفت اقتصادی و اجتماعی کشور کمک شایانی نموده اند. برای تحقق کامل پتانسیل دانشگاه های مجازی، توجه به زیرساخت های فناوری و سیاست گذاری های کالن آموزشی ضروری است.

کلیدواژه ها:

دانشگاه های مجازی ، جامعه اطلاعاتی ، آموزش دیجیتال ، توسعه مهارت ها ، عدالت آموزشی