مقایسه آموزش حضوری و آموزش مجازی در پرورش خلاقیت دانش آموزان

در دهه های اخیر، با گسترش فناوری های نوین، آموزش مجازی به عنوان جایگزینی برای آموزش حضوری مورد توجه قرار گرفته است. این تغییرات آموزشی تاثیرات متعددی بر جنبه های مختلف یادگیری، از جمله پرورش خلاقیت دانش آموزان داشته اند. آموزش حضوری با ایجاد تعاملات مستقیم میان معلم و دانش آموز و فراهم کردن فضای فیزیکی برای فعالیت های گروهی و خلاقانه، فرصت هایی برای رشد خلاقیت فراهم می آورد. از سوی دیگر، آموزش مجازی با بهره گیری از ابزارهای دیجیتال، انعطاف پذیری زمانی و منابع متنوع چندرسانه ای می تواند زمینه های جدیدی برای شکوفایی خلاقیت ایجاد کند. با این حال، هر یک از این روش ها دارای نقاط قوت و ضعف خاص خود هستند. آموزش حضوری بیشتر بر تعاملات اجتماعی و یادگیری تجربی تکیه دارد، در حالی که آموزش مجازی با تمرکز بر خودآموزی و استفاده از فناوری های نو، نیازمند مهارت های مدیریت زمان و خودنظارتی از سوی دانش آموز است. در این مقاله تلاش شده است با بررسی دقیق مزایا و چالش های هر دو شیوه، تاثیر آن ها بر خلاقیت دانش آموزان تحلیل شود و راهکارهایی برای به کارگیری موثرتر آن ها در راستای پرورش خلاقیت ارائه گردد. نتیجه گیری ها نشان می دهند که ترکیب بهینه ای از این دو روش می تواند در تقویت جنبه های مختلف خلاقیت موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

آموزش حضوری ، آموزش مجازی ، پرورش خلاقیت ، دانش آموزان