فرسودگی شغلی در معلمان ابتدایی و راهکارهای پیشگیری

فرسودگی شغلی یکی از مهم ترین معضلات روانی و سازمانی در حرفه معلمی به شمار می رود که می تواند تاثیرات منفی گسترده ای بر سلامت روان، انگیزه و عملکرد آموزشی معلمان داشته باشد. این پژوهش با هدف بررسی میزان فرسودگی شغلی در معلمان ابتدایی شهر اسلام آبادغرب و شناسایی عوامل موثر بر آن، به همراه ارائه راهکارهای پیشگیری، انجام شده است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و جامعه آماری شامل تمامی معلمان ابتدایی این شهر است که با نمونه گیری تصادفی طبقه ای، ۱۸۴ نفر از آنان انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه فرسودگی شغلی مازلچ و پرسشنامه عوامل زمینه ای جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند. نتایج نشان داد که سطح فرسودگی شغلی معلمان در حد متوسط تا بالا بوده و بعد خستگی عاطفی بیشترین شدت را دارد. فشارهای شغلی به طور معنی داری با افزایش فرسودگی شغلی مرتبط بود، در حالی که حمایت های سازمانی نقش کاهنده ای در فرسودگی داشتند. فرسودگی شغلی با کاهش سلامت روان و عملکرد تدریسی معلمان نیز رابطه منفی معناداری نشان داد. بر اساس یافته ها، پیشنهاد می شود با اجرای برنامه های آموزشی مدیریت استرس، تقویت حمایت های سازمانی و بهبود شرایط کاری، از فرسودگی شغلی معلمان جلوگیری شود. این پژوهش می تواند مبنایی برای طراحی مداخلات روان شناختی و مدیریتی جهت ارتقاء سلامت روانی و کیفیت آموزش در مدارس ابتدایی باشد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، معلمان ابتدایی ، فشار شغلی ، حمایت سازمانی ، سلامت روان ، پیشگیری