تحلیل روانشناسی اجتماعی تاثیر شبکه های مجازی بر انزوای دانش آموزان و دانشجویان:بررسی موردی کاهش تعاملات چهره به چهره و راهکارهای تقویت ارتباطات

تحولات فناوری اطلاعات و گسترش شبکه های اجتماعی مجازی، تاثیرات عمیقی بر الگوهای ارتباطی و تعاملات اجتماعی دانش آموزان و دانشجویان داشته است. این پژوهش با رویکرد روانشناسی اجتماعی به بررسی تاثیر استفاده از شبکه های مجازی بر افزایش انزوای اجتماعی و کاهش تعاملات چهره به چهره در میان این گروه پرداخته است. یافته های تحقیق نشان می دهد که با وجود افزایش کمی ارتباطات از طریق فضای مجازی، کیفیت این تعاملات کاهش یافته و در بسیاری از موارد منجر به احساس تنهایی و انزوای اجتماعی شده است. مطالعه حاضر که به روش کیفی و با نمونه گیری هدفمند انجام شده، حاکی از آن است که حدود ۶۰ درصد از شرکت کنندگان، کاهش قابل توجهی در تعاملات حضوری خود تجربه کرده اند. همچنین، تحلیل داده ها نشان می دهد که استفاده بیش از حد از شبکه های اجتماعی با کاهش مهارت های ارتباطی مستقیم، افزایش اضطراب اجتماعی و کاهش تمایل به برقراری روابط عمیق همراه بوده است. این پژوهش راهکارهایی را برای تقویت ارتباطات واقعی پیشنهاد می دهد که شامل برنامه ریزی برای فعالیت های گروهی حضوری، آموزش مهارت های ارتباطی، ایجاد فضای گفت وگوی آزاد در محیط های آموزشی و تشویق به استفاده متعادل از فناوری های ارتباطی است. نتایج این مطالعه می تواند به سیاست گذاران آموزشی، روانشناسان و مربیان در طراحی برنامه های مداخله ای برای کاهش پیامدهای منفی شبکه های اجتماعی و تقویت روابط بین فردی کمک کند.

کلیدواژه ها:

روانشناسی اجتماعی ، شبکه های مجازی ، انزوای اجتماعی ، تعاملات چهره به چهره ، ارتباطات دانش آموزی ، مهارت های ارتباطی