نقش سبک های رهبری مدیران مدارس در پرورش اخلاقی دانش آموزان از منظر رویکرد «رشدی–شناختی» پیاژه

مدارس به عنوان یکی از نهادهای اصلی در نظام تعلیم و تربیت، نقشی بنیادین در رشد اخلاقی و اجتماعی دانش آموزان ایفا می کنند. در این میان، سبک رهبری مدیران مدارس می تواند تاثیر چشمگیری بر شکل گیری فضای تربیتی و میزان تحقق اهداف اخلاقی در مدرسه داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی سبک های رهبری مدیران مدارس در پرورش اخلاقی دانش آموزان از منظر رویکرد «رشدی–شناختی» پیاژه، انجام شده است. این رویکرد که ریشه در نظریات ژان پیاژه و توسعه آن توسط لورنس کلبرگ دارد، بر نقش تحول شناختی در رشد قضاوت اخلاقی تاکید دارد. در این مطالعه که به روش کتابخانه ای و تحلیل نظری صورت گرفته، تلاش شده است تا ضمن تبیین مفاهیم کلیدی این رویکرد، نقش سبک های رهبری مشارکتی، تحول گرا و اخلاق مدار در تقویت رشد اخلاقی دانش آموزان بررسی شود. نتایج نشان می دهد که این سبک ها با فراهم آوردن فضای گفت وگو، احترام متقابل، تشویق به داوری و مشارکت در تصمیم گیری، می توانند شرایط لازم برای تحقق تربیت اخلاقی در چارچوب این رویکرد را فراهم آورند.با این حال، کاستی هایی همچون غفلت از جنبه های عاطفی اخلاق، ضعف در ارائه نظام ارزشی متعالی و تاخیر در آغاز تربیت اخلاقی در نظریه رشدی–شناختی مشهود است. بر همین اساس، پژوهش بر ضرورت تلفیق این رویکرد با تعالیم اخلاقی دین محور و بومی و توجه همزمان به نقش خانواده، محیط اجتماعی و الگوهای رفتاری در فرآیند تربیت اخلاقی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

سبک رهبری ، تربیت اخلاقی ، مدیر مدرسه ، رویکرد رشدی–شناختی ، پیاژه ، کلبرگ