تربیت اخلاقی؛ زیربنای پرورش دانش آموزان در دوره ابتدایی

تربیت اخلاقی از ارکان اساسی فرآیند آموزش در دوره ابتدایی به شمار می رود و نقش کلیدی در شکل گیری شخصیت، رفتارهای اجتماعی و مسئولیت پذیری دانش آموزان دارد. در این مقاله، اهمیت نهادینه سازی اصول اخلاقی همچون احترام، عدالت، صداقت و نوع دوستی در دانش آموزان ابتدایی مورد بررسی قرار گرفته است. با تاکید بر دوران حساس رشد کودکان، نگارنده تلاش کرده است تا رویکردها و شیوه های موثر آموزش اخلاق، نظیر بهره گیری از داستان های اخلاقی، الگوگیری از معلمان و والدین، تقویت مثبت و آموزش مشارکتی را تبیین کند. همچنین، دستاوردهای این رویکرد در بهبود مهارت های اجتماعی، ارتقاء تعاملات بین فردی، رشد هویت اخلاقی و کاهش بروز رفتارهای ناسازگار در میان دانش آموزان تحلیل شده است. مقاله علاوه بر شناسایی موانع موجود در مسیر تربیت اخلاقی، پیشنهادهایی برای تقویت این بعد از آموزش ارائه می دهد؛ از جمله بازنگری در محتوای درسی، ایجاد هم افزایی بین خانواده و مدرسه، و توانمندسازی معلمان در حوزه تعلیم ارزش ها. در نهایت، تاکید می شود که سرمایه گذاری در تربیت اخلاقی کودکان، بنیان گذار جامعه ای مسئول، پویا و اخلاق محور خواهد بود.

کلیدواژه ها:

تربیت اخلاقی ، آموزش ابتدایی ، رشد شخصیتی ، ارزش های انسانی ، مهارت های اجتماعی ، نقش معلم ، مشارکت خانواده ، الگوهای رفتاری