تاثیر فراهم سازی فضای گفتگو بر بهبود یادگیری در محیط کلاس

چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر فراهم سازی فرصت های گفت وگو در کلاس درس بر بهبود یادگیری و مشارکت دانش آموزان صورت گرفت. در این راستا، از رویکردهای تدریس فعال مانند فعالیت های گروهی، پرسش های چالش برانگیز و بحث های مشارکتی بهره گرفته شد تا فضای تعامل در کلاس افزایش یابد. داده ها از طریق مشاهده میدانی، گفت وگو با دانش آموزان و تحلیل عملکرد کلاسی گردآوری شد. یافته ها حاکی از آن بود که فراهم آوردن بستر مناسب برای صحبت کردن، نه تنها به افزایش مشارکت فعال دانش آموزان منجر شد، بلکه موجب ارتقای اعتماد به نفس، تقویت تفکر انتقادی و بهبود کیفیت یادگیری آنان گردید. با این حال، عدم مشارکت برخی دانش آموزان به دلایل فردی یا روانی، از جمله موانعی بود که توجه بیشتری را طلب می کرد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که بهره گیری از راهبردهای ارتباطی در فرآیند تدریس، می تواند نقش بسزایی در پویایی کلاس و یادگیری موثر ایفا کند. بنابراین، پیشنهاد می شود معلمان با تقویت مهارت های گفت وگو محور، زمینه را برای یادگیری تعاملی و مشارکتی دانش آموزان فراهم سازند.

کلیدواژه ها:

گفت وگو در کلاس ، یادگیری مشارکتی ، روش تدریس فعال ، تعامل کلاسی ، خودابرازی دانش آموزان