تحلیل تاثیر هوش مصنوعی در آموزش مهارت های زندگی در پیشگیری از آسیب های اجتماعی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف تحلیل تاثیر به کارگیری فناوری هوش مصنوعی در آموزش مهارت های زندگی و نقش آن در پیشگیری از آسیب های اجتماعی دانش آموزان طراحی شد. روش کار ترکیبی (Mixed Methods) شامل جمع آوری داده های کمی از طریق پرسشنامه های استاندارد (پیش –پس) و داده های کیفی از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته بود. جامعه آماری شامل دانش آموزانی بود که در برنامه های آموزش مهارت های زندگی مبتنی بر سامانه های AI شرکت کردند. تحلیل داده های کمی با استفاده از آمار توصیفی، آزمون های t و ANOVA و تحلیل رگرسیون انجام شد و نتایج نشان داد که میانگین نمرات مهارت های زندگی در گروه مداخله به طور معنی داری افزایش یافته (p < .۰۰۱) و رفتارهای پرخطر اجتماعی در آن گروه به میزان ۲۳٪ کاهش یافته است. در تحلیل کیفی، سه مضمون اصلی شامل شخصی سازی محتوا، بازخورد فوری و جذابیت فناوری استخراج شد که هر یک در تقویت خودآگاهی و مدیریت هیجان دانش آموزان موثر بودند. تلفیق نتایج کمی و کیفی نشان دهنده اثربخشی بالای محیط های یادگیری هوشمند در تقویت مهارت های روانی–اجتماعی و کاهش گرایش به آسیب های اجتماعی است. با وجود مزایا، چالش هایی مانند نابرابری دسترسی به زیرساخت ها و نیاز به بومی سازی محتوا مطرح است. در پایان، پیشنهادهایی در زمینه توسعه زیرساخت ها، توانمندسازی معلمان و تدوین سیاست های حریم خصوصی ارائه شد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، مهارت های زندگی ، پیشگیری از آسیب های اجتماعی ، یادگیری تطبیقی ، تحلیل ترکیبی