راهبردهای تربیت معلمان پژوهنده در نظام آموزش و پرورش

در جهان معاصر که تغییرات شتابان علمی، فرهنگی و اجتماعی بر نظام های آموزشی تاثیرگذار است، تربیت معلمان پژوهنده به عنوان یکی از مولفه های کلیدی توسعه پایدار آموزشی شناخته می شود. معلم پژوهنده، فردی است که نه تنها انتقال دهنده دانش، بلکه تولیدکننده و تحلیل گر مسائل آموزشی در محیط یاددهی-یادگیری است. نظام آموزش و پرورش برای پاسخ گویی به نیازهای متحول جامعه و پرورش نسل های آینده، ناگزیر به تربیت معلمانی است که توانایی طرح مسئله، انجام پژوهش کاربردی، و بهره گیری از نتایج پژوهش در بهبود فرآیند تدریس و یادگیری را داشته باشند. هدف این مقاله، تبیین راهبردهای موثر در تربیت معلمان پژوهنده و بررسی بسترهای نهادی، برنامه ای و مهارتی لازم برای تحقق آن است. با رویکرد توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از منابع اسنادی و پژوهش های پیشین، راهکارهایی چون گنجاندن واحدهای پژوهش محور در برنامه درسی تربیت معلم، تقویت نگرش پژوهشی در فرایندهای کارورزی، ایجاد ساختارهای حمایتی پژوهش در مدارس، و ارزیابی حرفه ای معلمان بر پایه عملکرد پژوهشی بررسی شده است. همچنین، نقش دانشگاه فرهنگیان، مراکز رشد معلمان و سیاست گذاران آموزشی در نهادینه سازی این رویکرد تحلیل گردیده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که تحقق تربیت معلمان پژوهنده نیازمند بازنگری در سیاست های آموزشی، تغییر در نگرش مدیران و تقویت پیوند میان آموزش نظری و عمل حرفه ای است. این مقاله در تلاش است تا با تبیین ابعاد مفهومی و راهبردی این موضوع، بستری برای تحول در تربیت معلم و ارتقای کیفیت آموزشی در کشور فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

معلم پژوهنده ، تربیت معلم ، راهبردهای آموزشی ، پژوهش در مدرسه ، نوآوری آموزشی