بررسی مزایا و چالش های بهره گیری از سیستم های توصیه گر مبتنی بر هوش مصنوعی برای دانش آموزان

در سال های اخیر، سیستم های توصیه گر مبتنی بر هوش مصنوعی به عنوان ابزاری نوین در حوزه آموزش مورد توجه قرار گرفته اند. این سیستم ها با تحلیل داده های رفتاری دانش آموزان، محتوای آموزشی، تمرین ها و منابع متناسب با نیازها و توانمندی های فردی را پیشنهاد می دهند. با گسترش یادگیری دیجیتال و پلتفرم های آموزش مجازی، کاربرد این فناوری در مدارس و فرآیندهای یاددهی-یادگیری اهمیت روزافزونی یافته است. پژوهش حاضر با رویکردی تحلیلی-مروری به بررسی مزایا و چالش های استفاده از سیستم های توصیه گر در فرآیند یادگیری دانش آموزان می پردازد. یافته های تحقیق نشان می دهد که استفاده از سیستم های توصیه گر می تواند منجر به یادگیری شخصی شده، افزایش مشارکت دانش آموزان، بهبود نتایج تحصیلی، ارتقای کیفیت فرآیند آموزشی و کاهش نرخ ترک تحصیل شود. با این حال، چالش هایی همچون نگرانی درباره حریم خصوصی داده ها، ضعف زیرساخت های فنی در مدارس، محدودیت های الگوریتمی و مقاومت فرهنگی در برابر فناوری های جدید، از موانع مهم در مسیر بهره گیری موثر از این سیستم ها محسوب می شود. در ادامه، راهکارهایی همچون آموزش معلمان، ارتقای زیرساخت ها، بهبود امنیت داده ها و توسعه الگوریتم های بومی پیشنهاد شده است. در نتیجه، سیستم های توصیه گر مبتنی بر هوش مصنوعی در صورت پیاده سازی صحیح و اصولی می توانند نقشی اساسی در تحول آموزش و توسعه یادگیری فردی ایفا کنند. اما بهره برداری موفق از آن ها نیازمند مدیریت چالش های فناورانه، فرهنگی و آموزشی است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، سیستم توصیه گر ، یادگیری شخصی شده ، آموزش هوشمند ، چالش های آموزشی