بررسی رابطه سخت رویی با افزایش سازگاری فردی اجتماعی در دانش آموزان فهیمه سالاری لیسانس آموزش ابتدایی

هدف این پژوهش بررسی رابطه سخت رویی با افزایش سازگاری فردی و اجتماعی در دانش آموزان بود. در این مطالعه تلاش شد تا تاثیر ویژگی های سخت رویی بر توانمندی های دانش آموزان در سازگاری با شرایط فردی و اجتماعی تحلیل شود. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی و از نوع مطالعات کتابخانه ای بود که با گردآوری منابع علمی معتبر داخلی و خارجی انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بین سخت رویی و سازگاری فردی و اجتماعی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. ابعاد سخت رویی شامل کنترل، تعهد و پذیرش چالش، نقش مهمی در بهبود توانایی های مقابله ای و مدیریت هیجانات دانش آموزان ایفا می کنند. همچنین، حمایت های خانوادگی و محیط مدرسه به عنوان عوامل تسهیل کننده افزایش سخت رویی و سازگاری معرفی شدند. نتایج پژوهش بیانگر این است که ارتقای سخت رویی می تواند به عنوان یک راهبرد موثر برای افزایش سازگاری فردی و اجتماعی دانش آموزان مورد توجه قرار گیرد و زمینه ساز موفقیت تحصیلی و سلامت روانی آن ها باشد. بر این اساس، پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی و مداخلات روانشناختی با هدف تقویت سخت رویی در مدارس گسترش یابد.

کلیدواژه ها:

سخت رویی ، سازگاری فردی ، سازگاری اجتماعی ، دانش آموزان ، سلامت روان ، مداخلات روانشناختی