مقایسه عملکرد سیستم های هوشمند در شخصی سازی آموزش در مقابل روش های سنتی

چکیدهدر دنیای آموزش، تحول از روش های سنتی به سیستم های هوشمند شخصی ساز یکی از مهم ترین روندهای حال حاضر است. این مقاله با رویکرد کتابخانه ای به بررسی تطبیقی عملکرد سیستم های هوشمند آموزشی در شخصی سازی فرآیند یادگیری در مقایسه با روش های سنتی تدریس می پردازد. هدف اصلی، شناخت ظرفیت ها، نقاط قوت، و محدودیت های هر یک از این دو رویکرد از منظر اثربخشی آموزشی، تعامل یادگیرنده، انعطاف پذیری، و رضایت مندی دانش آموزان است.از طریق تحلیل منابع معتبر علمی شامل کتاب ها و مقالات فارسی منتشرشده در سال های اخیر، مشخص شد سیستم های هوشمند قادرند با بهره گیری از الگوریتم های هوش مصنوعی، تجربه یادگیری را بر اساس نیازها، علایق و توانایی های فردی هر دانش آموز تطبیق دهند. در مقابل، روش های سنتی با وجود سادگی و انسجام ساختاری، در پاسخ گویی به تفاوت های فردی و فراهم سازی محیط یادگیری شخصی شده با چالش هایی مواجه هستند.نتایج این مطالعه نشان می دهد که استفاده ترکیبی از رویکردهای هوشمند و سنتی، می تواند زمینه ساز ارتقاء کیفیت آموزش و افزایش رضایت مندی یادگیرندگان باشد. همچنین مقاله پیشنهاد می کند که در سیاست گذاری های آموزشی، به نقش سیستم های هوشمند توجه ویژه ای شود تا با بهره گیری از فناوری های نوین، آموزش شخصی سازی شده به عنوان راهکاری موثر در راستای عدالت آموزشی تقویت گردد.

کلیدواژه ها:

آموزش شخصی سازی شده ، هوش مصنوعی ، سیستم های هوشمند ، روش تدریس سنتی ، یادگیری تطبیقی ، تعامل آموزشی ، فناوری آموزشی