طراحی کلاس درس با رویکرد یادگیری فعال در دوره ابتدایی

امروزه یادگیری فعال به عنوان یکی از موثرترین رویکردهای آموزشی شناخته شده است که باعث ارتقاء مشارکت دانش آموزان، تقویت مهارت های تفکر انتقادی و بهبود عملکرد تحصیلی می شود. هدف این پژوهش، بررسی وضعیت طراحی کلاس درس با رویکرد یادگیری فعال در مدارس دوره ابتدایی شهرستان سنقر و شناسایی موانع و راهکارهای بهبود آن است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و داده ها از طریق پرسشنامه معلمان و مشاهده مستقیم کلاس ها جمع آوری شده است. نتایج نشان داد که اگرچه نگرش معلمان نسبت به یادگیری فعال مثبت است و سطح آشنایی آنان متوسط می باشد، اما تنها در ۳۵ درصد کلاس ها اجرای کامل این رویکرد مشاهده شد. موانع اصلی شامل کمبود تجهیزات، فشار برنامه های درسی و نگرش های سنتی است. همچنین، یادگیری فعال تاثیر قابل توجهی بر افزایش انگیزه و بهبود عملکرد دانش آموزان داشته است. پژوهشگر پیشنهاد می کند با برگزاری دوره های آموزشی تخصصی، بهبود امکانات و جلب حمایت مدیران و والدین، زمینه اجرای بهتر یادگیری فعال فراهم شود. نتایج این پژوهش می تواند به ارتقاء کیفیت آموزش در دوره ابتدایی و ایجاد محیط های یادگیری موثر کمک کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری فعال ، طراحی کلاس درس ، دوره ابتدایی ، مشارکت دانش آموزان ، انگیزه تحصیلی ، آموزش معلمان ، موانع آموزشی