نقش آموزش هوش هیجانی در تقویت فرهنگ مدرسه و روابط بین فردی معلمان و دانش آموزان

این مقاله به بررسی نقش آموزش هوش هیجانی در شکل گیری و تقویت فرهنگ مدرسه و بهبود روابط بین فردی میان معلمان و دانش آموزان می پردازد. هدف اصلی پژوهش، تحلیل تاثیر آموزش مهارت های هیجانی بر ایجاد محیطی مشارکتی، اخلاق محور و انسانی در مدرسه است. روش تحقیق این مطالعه، توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و مرور نظام مند منابع علمی معتبر است. یافته های تحقیق نشان می دهد که ارتقای مولفه های هوش هیجانی نظیر خودآگاهی، همدلی، خودتنظیمی و مهارت های ارتباطی، نه تنها موجب بهبود روابط عاطفی در مدرسه می شود، بلکه در کاهش تعارض، افزایش احساس تعلق، رشد خودکارآمدی و تقویت پیوندهای اخلاقی بین اعضای مدرسه نیز نقش بسزایی دارد. همچنین مشخص شد که معلمانی که از سطح بالای هوش هیجانی برخوردارند، تعاملات موثرتر، فضای کلاس سالم تر و مدیریت بهتری در مواجهه با تنش های آموزشی دارند. در پایان، با تبیین راهبردهایی برای پیاده سازی برنامه های آموزش هیجانی در مدارس، به لزوم بازاندیشی در سیاست های تربیتی و تقویت سرمایه هیجانی در نظام آموزشی تاکید شده است.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، فرهنگ مدرسه ، روابط بین فردی ، معلم ، دانش آموز ، آموزش عاطفی