بررسی و شرایط طلاق توافقی در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران

طلاق توافقی نوعی از طلاق بوده که در آن زن و شوهر باهم برای طلاق توافق می کنند. مدارک لازم برای طلاق توافقی شامل شناسنامه، کارت ملی طرفین و سند ازدواج بوده و مراحل، روند و شرایط آن عبارت است از این که زوجین باید ابتدا در سامانه تصمیم طلاق ثبت نام نموده و سپس از طریق دفاتر خدمات قضایی به دادگاه خانواده، دادخواست بدهند. همانطور که قانون ازدواج را محترم شمرده و برای نظم بخشیدن به آن قواعدی وضع کرده، طلاق را نیز یک راه حل برای اختلافات و مشکلات جدی در نظر گرفته است. علیرغم اینکه طلاق عملی مذموم است، اما ممکن است در مواردی طرفین با یکدیگر سازش نداشته باشند و چاره ای جز جدایی طرفین باقی نماند. به همین دلیل، در قانون راه ها و روش های مختلفی برای طلاق پیش بینی شده است که بر اساس آن می توان طلاق را به طلاق از طرف مرد، طلاق از طرف زن و طلاق توافقی تقسیم بندی کرد. در طلاق توافقی، ابتدا زن و شوهر در مورد سرنوشت حقوق و تکالیف مالی و غیرمالی با یکدیگر توافق کرده و سپس اقدام به تقدیم دادخواست و مراجعه به دادگاه می نمایند. نکته ای که در رابطه با طلاق توافقی باید مورد توجه قرار گیرد آن است که گرچه دعوای طلاق توافقی، نوعی از دعوای طلاق بوده، اما از نظر برخی تشریفات رسیدگی در دادگاه، متفاوت از سایر اقسام طلاق می باشد.

کلیدواژه ها:

طلاق توافقی ، زن و شوهر ، مهریه ، ماهیت طلاق توافقی ، عدم سازش