واکاوی بیانشیوه های عملی - عینی در ترجمه های نوشته محور

ارزیابی و نقد ترجمه بی شک از دشوارترین اموری است که در پیش روی یک منتقد وجود دارد. در گذشته مترجمان باید با منابعِ کلاسیک و سنتی، مانند فرهنگ لغت ، متون موازی چاپی، مترادفات دمساز و همتراز، متخصصان رشته ی مربوط و ... کار م یکردند. اینرویکردها همیشه چندان هدایت کننده و مفید نبودند تا دانش زبانشناختی و مفهومی لازم را برای ارزیابی بیانشیوه های عینی در اختیار منتقد قرار دهند. ازین رو بسیاری از ترجمه ها دریک خلأ نسبی ارزیابی می شدند ؛موقعیتی که بویژه در ریخت شناسی چندین ترجمه ، پریشیده و غیر ارگانیگ می باشد .این در حالی است که یک شیوه ی انتقادی طراحی شده یخاص می تواند به عنوان معیار و سنجشی عمل کنند که در برابر آن منتقدان می توانند ترجمه های تخصصی خود را در تعدادی سطوح مختلف با یکدیگر تطبیق دهند .بدیهی استمترجمان مبتدی نیز از این واکاوی مجزا و هدفمند ،فایده های بسیاری می برند و آن را بیشتر درک کنند.لذا در این مقاله سعی شده تا حدودی با استفاده از خصوصیات یک ترجمه نوشته محور ،شاخه هایی عمده از ترجمه را واکاوی کرده و اصولی ویژه را برای دیگر مترجمان فراهم شود .

کلیدواژه ها:

ارزیابی ترجمه ، رویکرد نوشته محور ، بیانشیوه ی کیفی ، بیانشیوه ی کمی ، نوشته