پاسبانی کیفری از حق تغذیه در کودکان بزه دیده خشونت خانگی

زمینه و هدف: حق بر غذا یکی از حقوق بنیادین بشر و از ارکان حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. این حق به ویژه در مورد کودکان بزه دیده، که با آسیب های چند لایه جسمی، روانی و اجتماعی مواجه اند، اهمیتی دوچندان می یابد. هدف مقاله حاضر، تبیین جایگاه حق بر تغذیه کودکان بزه دیده در اسناد بین المللی و نظام حقوقی ایران و بررسی ابعاد حمایتی آن با رویکرد بزه دیده شناختی است. روش ها: این پژوهش به شیوه توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای، اسناد بین المللی حقوق بشر، قوانین ملی و دیدگاه های علمی در حوزه حقوق کودک و بزه دیده شناسی انجام شده است. یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که با وجود پیش بینی حق بر غذا در اسناد بین المللی همچون کنوانسیون حقوق کودک و میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، در نظام حقوقی ایران این حق به طور صریح برای کودکان بزه دیده تضمین نشده و خالهای جدی در زمینه شناسایی، حمایت و توانمندسازی این گروه وجود دارد. همچنین، ضعف در سیاست گذاری های اجتماعی و عدم هماهنگی بین نهادهای حمایتی، مانع تحقق کامل این حق می شود. نتیجه گیری: برای تحقق حق بر تغذیه کودکان بزه دیده، نیاز به اصلاح و تقویت قوانین داخلی، تدوین سیاست های منسجم حمایتی، و ارتقای همکاری بین نهادی احساس می شود. رویکردی تلفیقی میان حقوق بشر، بزه دیده شناسی و سیاست اجتماعی می تواند راهگشای حمایت موثر از این گروه آسیب پذیر باشد.

کلیدواژه ها:

حق تغذیه ، کودکان بزه دیده ، حقوق بشر ، حقوق کیفری ، حمایت اجتماعی