شناسایی خلاهای دادرسی عادلانه اطفال و تضمین قلب تپنده حقوق کیفری اطفال دادرسی کیفری افتراقی و حق بر شنیده شدن کودکان

حق بر شنیده شدن کودکان که در ماده ۱۲ کنوانسیون حقوق کودک ۱۹۸۹ مورد اشاره واقع شده است. از آنجایی که قلمرو این حق وسیع و در هر مرحله از مراحل دادرسی کیفری جلوه ای خاص به خود می گیرد، باید با دقت در مقررات پی برد تا چه اندازه کودکان در فرآیند دادرسی کیفری از این حق بهره مند هستند. روش این تحقیق از نوع نظری بوده و روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی است و روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای است و با مراجعه به اسناد کتب و مقالات صورت گرفته است. ملاحظات اخلاقی در تحقیق حاضر اصل، امانتداری، صداقت، بیطرفی و اصالت اثر رعایت شده است. یافتهها و نتیجه گیری ضرورت تشکیل مراجع قضایی اختصاصی و مقررات خاص در فرآیند رسیدگی به پروندههای آنها نیز در کنوانسیون ها و سایر اسناد بین المللی اشاره گردیده است. معاهده حقوق کودک سازمان ملل متحد کنوانسیون (۱۹۸۹) در بند سوم قسمت «ب» ماده ۴۰، بر ضرورت تشکیل دادگاههای اختصاصی اطفال و نوجوانان در پرتو سیاست جنایی افتراقی و سیستم دادرسی اختصاصی تاکید دارد این رویکرد نیز در ایران در سالهای اخیر بوجود آمده است. قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ با تاسیس نهادهای جدیدی از قبیل پیش بینی دادگاهی اختصاصی برای اطفال دادسرای اطفال.

کلیدواژه ها:

حقوق کودک ، دادرسی کیفری ، حق بر شنیده شدن ، کنوانسیون حقوق کودک