دو زبانگی، افزایش سن و کنترل شناختی بررسی تاثیر دوزبانگی بر پایایی کارکردهای ذهنی بزرگ سالان

طبق پژوهش های بیالیستوک ( 2001 ) تأثیر گذاری دوزبانگی بر پردازش کنترل شده فعالیت های ذهنی کودکان نشان داده شده است. فرض بر این است که استفاده ی همیشگی از حداقل 2 زبان، توانمندی های کاربردی شخص را ارتقاء می بخشد. در این پژوهش تلاش براین است تا نشان دهیم چگونه دوزبانگی در بزرگسالان تداوم می یابد و می تواند آثار زیانبار افزایش سن را بر کارکردهای شناختی فرد به میزان قابل توجهی کاهش دهد. آزمون سایمونآزمون مورد استفاده برای داده سنجی است. بر اساس یافته ها، دو زبانه ها در مواجهه با شرایطی که نیازمند فعالیت های شناختی و ذهنی بیشتری است، به نسبت سایر گروه ها سریعترواکنش نشان می دهند. در تمامی موارد دو زبانه های مسن تر وضعیت بهتری نسبت به همتایان تک زبانه خود دارند. بنابراین می توان گفت که پردازش ذهنی با سامان مندی بیشتری در فرد دوزبانه صورت می گیرد و می تواند در برخی موارد پردازش کاربردی، پیامدهای پیری را نیز کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

دوزبانگی ، افزایش سن ، کنترل شناختی ، آزمون سایمون