بررسی و شناخت وظایف حاکمیتی، تصدی گری دولت و جایگاه آن در تنظیم برنامه های راهبردی، نظارت و ارزیابی عملکرد دستگاههای کشور (چالش ها، راهکارها، تلاش ها)

در کلیه سیستم ها و نظام های حقوقی و سیاسی دنیا صرف نظر از گرایش های مختلف، دولت ها دارای دو وظیفه و کار کرد اصلی حاکمیتی و تصدی گری می باشند که توسط نهادها و دستگاههای مسئول به اجرا گذاشته می شود. امور حاکمیتی شامل سیاست گذاری، برنامه ریزی، نظارت و ارزیابی به دلیل سطح و جایگاه دارای اهمیت مضاعف است و تصدی گری آن دسته از وظایفی را در بر می گیرد که قابل واگذاری به مردم و بخش خصوصی باشد. در نظام جمهوری اسلامی ایران، دولت در یک فرآیند دگردیسی رو به جلو تغییر و تحولات مثبتی را به خصوص در دوران پس از جنگ با تدوین و اجرای طرحهای توسعه و برنامه های راهبردی و پنج ساله و ابلاغ سیاست های اصل ۴۴ و برنامه ی اقتصاد مقاومتی تجربه نموده که از این نظر قابل توجه و امعان نظر می باشند. در این مقاله ضمن بررسی جایگاه حقوقی، قانونی، و ویژگی های هریک، همچنین نقطه نظرات مربوط به این بحث در خصوص دستگاه های حاکمیتی با ارزیابی روند برخی اقدامات در کشور، پیشنهادها و راهکارهایی برای ارتقای آن و به منظور بهره برداری در تنظیم اسناد و برنامه های راهبردی و سالیانه، همچنین فرایند ارزیابی عملکرد دستگاه های حاکمیتی ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

امور حاکمیتی ، تصدی گری ، ساختار و وظایف دولت ، برنامه ریزی راهبردی ، نظارت و ارزیابی عملکرد