احادیث اخلاقی و تاثیر آنها بر روانشناسی اجتماعی: تحلیلی بر سازوکارهای ارتقاء سلامت جامعه

احادیث اخلاقی، به عنوان بخش عظیمی از میراث اسلامی، صرفا مجموعه ای از دستورالعمل های فردی نیستند، بلکه حاوی راهبردهای عمیقی برای شکل دهی به نگرش ها، رفتارها و روابط اجتماعی می باشند. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی و رویکرد مروری، به بررسی تاثیر آموزه های اخلاقی مندرج در احادیث نبوی و اهل بیت (ع) بر مفاهیم کلیدی روانشناسی اجتماعی می پردازد. یافته ها نشان می دهد که احادیث اخلاقی از طریق سازوکارهای متعددی مانند ترویج نوعدوستی و رفتار حمایتی، تقویت سرمایه اجتماعی (از طریق حسن ظن، اعتماد و مدارا)، کنترل پرخاشگری (با تاکید بر حلم و کظم غیظ)، پیشگیری از ناهنجاری های شناختی-اجتماعی (مانند غیبت و سوءظن) و تقویت هویت جمعی مثبت، به طور مستقیم بر بهبود سلامت روانی-اجتماعی جامعه تاثیر می گذارند. این آموزه ها با هدف قرار دادن ریشه های شناختی و هیجانی رفتارهای اجتماعی، چارچوبی منسجم برای کاهش تعارضات، افزایش همبستگی و نهایتا ساختن جامعه ای سالم تر و باثبات تر ارائه می دهند. این پژوهش نتیجه می گیرد که تلفیق این گنجینه معرفتی با یافته های روانشناسی مدرن، می تواند به تدوین برنامه های مداخله ای فرهنگی و اجتماعی موثری برای مقابله با آسیب های اجتماعی معاصر منجر شود.

کلیدواژه ها:

روانشناسی اجتماعی ، سرمایه اجتماعی ، رفتار حمایتی ، کنترل پرخاشگری ، سلامت روانی-اجتماعی ، هویت اجتماعی