رابطه آموزش مهارت های زندگی با موقعیت شغلی دانش آموزان

آموزش مهارت های زندگی یکی از ارکان حیاتی نظام های آموزشی معاصر است که با هدف توانمندسازی دانش آموزان برای مواجهه موثر با چالش های زندگی روزمره و ورود موفق به بازار کار اجرا می شود. این مهارت ها شامل مجموعه ای از توانمندی های فردی و اجتماعی است که زمینه ساز توسعه شخصیت، افزایش اعتماد به نفس و بهبود تصمیم گیری های شغلی دانش آموزان می گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه آموزش مهارت های زندگی با موقعیت شغلی دانش آموزان انجام شده است. روش تحقیق، پیمایشی با استفاده از پرسشنامه و تحلیل داده ها به روش آماری همبستگی و رگرسیون می باشد. یافته ها نشان می دهد آموزش مهارت های زندگی تاثیر مثبت و معناداری بر ارتقاء موقعیت شغلی دانش آموزان دارد، به خصوص مهارت های ارتباطی، مدیریت زمان و تصمیم گیری که بیشترین نقش را ایفا می کنند. بر اساس نتایج، پیشنهاداتی برای ارتقاء برنامه های آموزشی مهارت های زندگی در مدارس ارائه شده است.