تاثیر تدریس فعال و مشارکتی معلمان بر افزایش انگیزه و عملکرد تحصیلی دانش آموزان

هدف از این مقاله بررسی تاثیر تدریس فعال و مشارکتی معلمان بر افزایش انگیزه و عملکرد تحصیلی دانش آموزان می باشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی به نگارش در آمده است. در سال های اخیر، توجه به شیوه های نوین تدریس که بر تعامل دوسویه، مشارکت فعال یادگیرندگان و یادگیری معنادار تاکید دارند، به طور چشمگیری افزایش یافته است. در این مقاله، با تحلیل نظریه های یادگیری و بررسی داده های تجربی، نشان داده شده است که به کارگیری روش های تدریس فعال همچون بحث گروهی، پروژه محور و ایفای نقش، می تواند سطح انگیزش درونی دانش آموزان را افزایش داده و در نتیجه عملکرد تحصیلی آنان را بهبود بخشد. یافته های این تحقیق حاکی از آن است که معلمانی که نقش راهنما و تسهیل گر را بر عهده می گیرند، بیش از روش های سنتی مبتنی بر سخنرانی یک سویه، در ارتقای کیفیت یادگیری دانش آموزان موثرند. بر این اساس، پیشنهاد می شود سیاست گذاران آموزشی و برنامه ریزان درسی، زمینه های لازم برای ترویج و اجرای گسترده تر روش های تدریس فعال را در مدارس فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

تدریس فعال ، تدریس مشارکتی ، انگیزه تحصیلی ، عملکرد تحصیلی ، یادگیری فعال ، نقش معلم ، روش های نوین تدریس