بررسی نقش و جایگاه آموزش مشارکتی در بهبود یاگیری دانش آموزان در مدارس

می باشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی به نگارش در آمده است. آموزش مشارکتی به عنوان یکی از روش های نوین تدریس، نقشی مهم در ارتقای کیفیت فرآیند یاددهی–یادگیری ایفا می کند. در این روش، دانش آموزان با تشکیل گروه های کوچک و تعامل مستمر با یکدیگر، مفاهیم درسی را به صورت فعالانه یاد می گیرند و مهارت های مختلفی از جمله تفکر انتقادی، حل مسئله و ارتباط موثر را تقویت می کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش و جایگاه آموزش مشارکتی در بهبود یادگیری دانش آموزان، به بیان ویژگی ها، مزایا و چالش های این روش پرداخته است. نتایج حاصل از بررسی های نظری و تجربی نشان می دهد که آموزش مشارکتی موجب افزایش عمق یادگیری، ارتقای انگیزه درونی، بهبود عملکرد تحصیلی و رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان می شود. همچنین، اجرای موثر این شیوه نیازمند آموزش معلمان، طراحی هدفمند فعالیت های گروهی و مدیریت مناسب کلاس درس است.

کلیدواژه ها:

آموزش مشارکتی ، یادگیری فعال ، یادگیری گروهی ، بهبود عملکرد تحصیلی ، مهارت های اجتماعی ، روش های نوین تدریس