تلفیق هوش مصنوعی با روش های تدریس فعال برای افزایش مشارکت دانش آموزان

این مقاله با هدف بررسی تلفیق هوش مصنوعی با روش های تدریس فعال و تاثیر آن بر افزایش مشارکت دانش آموزان در فرآیند یادگیری تدوین شده است. با توجه به تغییرات سریع در نیازهای آموزشی و ظهور فناوری های نوین، ترکیب AI با تدریس فعال به عنوان رویکردی نوین مطرح شده است که می تواند محیط های یادگیری را جذاب تر، پویا تر، و متناسب با نیازهای فردی دانش آموزان سازد. این پژوهش از نوع تحلیلی–مروری بوده و تلاش دارد مزایا، چالش ها و راهکارهای مرتبط با این رویکرد را بررسی کند. نتایج بررسی نشان می دهد که تلفیق AI با تدریس فعال می تواند با ارائه بازخوردهای بلادرنگ، شخصی سازی یادگیری، و تقویت کار گروهی، مشارکت و انگیزه دانش آموزان را بهبود بخشد. از سوی دیگر، چالش هایی نظیر کمبود زیرساخت های فناورانه، فقدان آموزش کافی برای معلمان، نگرانی های اخلاقی مرتبط با حریم خصوصی، و نبود محتوای بومی متناسب با اهداف تدریس فعال، موانعی اساسی در مسیر استفاده از این ترکیب محسوب می شوند. برای رفع این چالش ها، پیشنهاداتی همچون آموزش تخصصی معلمان، تولید محتوای آموزشی بومی، توسعه چارچوب های اخلاقی، و ارتقای زیرساخت های مدارس ارائه شده است. در نهایت، این مقاله بر ضرورت برنامه ریزی جامع نهادهای آموزشی برای بهره برداری هدفمند از این ترکیب و انجام پژوهش های بومی برای ارزیابی اثربخشی آن تاکید دارد. تلفیق AI با روش های تدریس فعال، فرصتی برای تحول در نظام آموزشی و ارتقای مشارکت دانش آموزان محسوب می شود، اما موفقیت در این مسیر مستلزم رفع موانع و تدوین برنامه های دقیق و هماهنگ است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، تدریس فعال ، مشارکت دانش آموزان ، آموزش ترکیبی ، چالش های آموزشی