نابهنجاری پنهان و تاثیر نادیده گرفته شدن عاطفی در خانه بر بروز رفتارهای پر خطر خاموش در مدرسه

کودکان و نوجوانان کشور ما ، با مخاطراتی روبرو هستند که سلامت روانی و اجتماعی ایشان را تهدید می کند. از جمله این مخاطرات ، رفتارهای پرخطر و آسیب های اجتماعی است که همه ما باید کوشش کنیم با شناخت دقیق و روزآمد این مخاطرات و با آگاهی از راهکارهای مراقبت از کودکان و نوجوانان در برابر این مخاطرات ، زمینه مصونیت بخشی ایشان را فراهم کنیم. پرخاشگری در کودکان می تواند علامتی از بسیاری از مشکلات زیربنایی باشد. پرخاشگری و رفتارهای پر خطر وجه مشترک عارضه های گوناگون روانپزشکی، پزشکی و مسایل محیطی هستند و بنابراین در درمان آنها، ابتدا از علل آن سر در بیاوریم.پل تیفین و کارول کاپلان در مقاله ای با عنوان «کودکان خطرناک: ارزیابی و مدیریت خطر» عوامل خطری را که توسط خردسالان به نمایش گذاشته شده است، بررسی کردند. آنها خاطرنشان می کنند که ویژگی های ضد اجتماعی را می توان از طریق مصاحبه یا از اطرافیان کودک شناسایی کرد.به طور خاص، آنها تاکید دارند که ویژگی های سادیستی در کودکان پرخطر گاهی اوقات از طریق رفتارهای قبلی، مانند ظلم به سایر سایر کودکان یا حیوانات، قابل پیش بینی است. آنها اشاره می کنند که ظلم به حیوانات به طور خاص با پیش آگهی ضعیف در اختلال سلوک همراه است. یعنی وقتی این ویژگی در مبتلایان به اختلال سلوک دیده می شود، درمان دشوارتر خواهد بود.بسیاری از والدین حتی با کودکان بسیار کوچک هم می توانند به کمک مهارت های ارتباطی شان، رابطه ای موثر برقرارکنند اما مانند اختلافات بزرگسالان، در اینجا هم «زمان» بسیار اهمیت دارد.

کلیدواژه ها:

نابهنجاری پنهان ، رفتارهای پرخطر ، سلامت روانی و اجتماعی ، والدین ، پرخاشگری