نقش هوش هیجانی در افزایش تاب آوری روانی دانش آموزان در مواجهه با اضطراب های تحصیلی

هوش هیجانی و تاب آوری روانی از مهم ترین مولفه های سلامت روان و موفقیت تحصیلی در دانش آموزان به شمار می روند. هوش هیجانی شامل توانایی شناخت، مدیریت و به کارگیری هیجانات در جهت دستیابی به اهداف فردی و اجتماعی است که نقش کلیدی در تنظیم رفتار، کاهش استرس و بهبود روابط بین فردی دارد. تاب آوری روانی نیز توانایی فرد در مقابله با فشارها، استرس ها و بحران های زندگی است که زمینه ساز حفظ تعادل روانی و رشد فردی می شود. این دو مهارت به طور مستقیم و غیرمستقیم بر کیفیت یادگیری، انگیزه تحصیلی و سلامت روان دانش آموزان تاثیرگذار هستند. در آموزش و پرورش، تمرکز بر تقویت هوش هیجانی و تاب آوری می تواند به کاهش مشکلات روان شناختی، بهبود مهارت های اجتماعی و افزایش عملکرد تحصیلی کمک کند. خانواده و مدرسه به عنوان دو نهاد اصلی تربیتی نقش بسیار مهمی در پرورش این مهارت ها دارند و تعامل موثر میان آن ها می تواند زمینه ساز موفقیت بیشتر دانش آموزان باشد. آموزش مهارت های تنظیم هیجانی، مدیریت استرس، تقویت خودآگاهی و افزایش حمایت های اجتماعی از جمله راهکارهای موثر در این زمینه محسوب می شوند. توجه به پرورش هوش هیجانی و تاب آوری روانی در نظام های آموزشی نقش کلیدی در تربیت نسلی مقاوم، متعادل و توانمند دارد که می تواند با موفقیت در تحصیل و زندگی فردی و اجتماعی، چالش های آینده را پشت سر گذاشته و به شکوفایی استعدادها و ظرفیت های خود دست یابد. این هدف نیازمند سرمایه گذاری در آموزش، ایجاد ساختارهای حمایتی و فراهم آوردن فرصت های یادگیری مستمر برای دانش آموزان، معلمان و خانواده ها است تا سلامت روان و کیفیت زندگی نسل آینده تضمین شود.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، تاب آوری روانی ، دانش آموزان ، اضطراب تحصیلی