بررسی نقش آموزش مهارت های گفت و گو و شنیدن فعال در کاهش خشونت و بهبود روابط بین فردی در مدرسه

آموزش مهارت های گفت وگو و شنیدن فعال یکی از مولفه های اساسی در بهبود کیفیت روابط بین فردی و کاهش خشونت در محیط های آموزشی به شمار می رود. این مهارت ها با توانمندسازی دانش آموزان در بیان نظرات، احساسات و نیازهای خود به شیوه ای محترمانه و پذیرش دیدگاه های دیگران، بستری مناسب برای ایجاد تعاملات سازنده فراهم می کنند. پژوهش های متعدد نشان داده اند که افزایش سطح مهارت های ارتباطی، به ویژه گفت وگو و شنیدن فعال، نقش مهمی در کاهش تعارضات، افزایش همدلی و ارتقای سلامت روانی دانش آموزان دارد و به توسعه فرهنگی مثبت در فضای مدرسه کمک می کند. معلمان با ایفای نقش تسهیل گر در آموزش این مهارت ها، می توانند محیطی امن و حمایتی برای دانش آموزان ایجاد کنند که در آن امکان تمرین مهارت های گفت وگو و شنیدن فعال به صورت عملی فراهم باشد. روش های متنوعی همچون بازی های نقش آفرینی، فعالیت های گروهی و بحث های کلاسی، به عنوان راهکارهای موثر در تقویت این مهارت ها شناخته شده اند. همچنین تربیت معلمان متخصص و آگاه به اهمیت مهارت های ارتباطی، نقش کلیدی در موفقیت برنامه های آموزشی ایفا می کند. فرهنگ سازی و ایجاد بسترهای مناسب در سطح مدرسه و خانواده، از دیگر عوامل مهم در نهادینه شدن فرهنگ گفت وگو و شنیدن فعال محسوب می شود. همکاری و تعامل مستمر میان خانواده، مدرسه و جامعه، آموزش والدین و استفاده از فناوری های نوین آموزشی، امکان تعمیق و تثبیت این مهارت ها را در دانش آموزان فراهم می آورد. چنین فضایی منجر به کاهش خشونت و افزایش کیفیت فضای آموزشی می شود و باعث ارتقای عملکرد تحصیلی و رشد همه جانبه دانش آموزان می گردد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، مهارت ، گفت و گو ، شنیدن ، فعال ، خشونت ، روابط بین فردی ، مدرسه