نقش فناوری های هوشمند در بهبود فرایند یادگیری ومقابله با استرس در مدارس

در دو دهه اخیر، ورود فناوری های هوشمند به عرصه آموزش و پرورش، ساختار و شیوه های یادگیری را به گونه ای بنیادی دگرگون ساخته است. این فناوری ها که طیف وسیعی از ابزارها و امکانات دیجیتال نظیر تخته های هوشمند، سامانه های یادگیری الکترونیکی، برنامه های مدیریت استرس و راهکارهای مبتنی بر هوش مصنوعی را دربرمی گیرند، نه تنها فرصت هایی جدید برای ارتقای کیفیت آموزشی مدارس فراهم آورده اند، بلکه به شکل معناداری در مدیریت و کاهش استرس دانش آموزان نیز تاثیرگذار بوده اند. نتایج پژوهش های داخلی و خارجی نشان می دهد که به کارگیری فناوری های هوشمند، با فراهم کردن بسترهای یادگیری تعاملی، تسهیل فرایند دریافت بازخورد، شخصی سازی آموزش و امکان دسترسی به منابع متعدد، موجب افزایش انگیزه، بهبود عملکرد تحصیلی و ایجاد حس امنیت روانی در دانش آموزان شده است. علاوه بر این، فناوری هایی چون اپلیکیشن های خودآگاهی و مدیریت هیجان، نقش موثری در آموزش مهارت های مقابله ای و مدیریت استرسی دانش آموزان ایفا می کنند. با وجود فرصت های فراوان، چالش هایی چون نابرابری در دسترسی، ضرورت ارتقای سواد رسانه ای و ملاحظات اخلاقی پیوست فناوری های هوشمند به آموزش، اهمیت بسیاری دارد. مقاله حاضر تلاش کرده است با مروری جامع بر مطالعات معتبر داخلی و بین المللی، تاثیرات مثبت و الزامات عملی به کارگیری فناوری های هوشمند در مدارس برای ارتقای یادگیری و کاهش استرس را بررسی و تحلیل نماید و راهکارهای کاربردی برای افزایش بهره وری و کاهش آثار منفی احتمالی ارائه دهد. در مجموع، یافته ها تاکید می کنند که برنامه ریزی دقیق، آماده سازی معلمان و دانش آموزان و نظارت مسئولانه بر روند استفاده از فناوری هوشمند، لازمه بهره گیری موفق از این قابلیت ها در راستای بهبود آموزش و سلامت روانی دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

فناوری های هوشمند ، یادگیری دانش آموزان ، مدیریت استرس