آموزش معلمان برای بهره گیری از هوش مصنوعی جهت شناسایی و مدیریت اضطراب دانش آموزان

در سال های اخیر، با افزایش فشارهای روانی و آکادمیک بر دانش آموزان و رشد مشکلاتی همچون اضطراب تحصیلی، نقش معلمان در تشخیص زودهنگام و مدیریت شرایط روانی دانش آموزان بیش از پیش اهمیت یافته است. همزمان، توسعه و کاربرد فناوری های نوین به ویژه هوش مصنوعی در محیط های آموزشی، افق های تازه ای برای حمایت از سلامت روانی دانش آموزان گشوده است. این مقاله با هدف واکاوی ضرورت و سازوکار آموزش معلمان برای بهره برداری بهینه از هوش مصنوعی در شناسایی و مدیریت اضطراب دانش آموزان نگاشته شده است و ضمن ارائه مروری بر ادبیات تخصصی داخلی و خارجی، به بررسی تجارب کشورهای پیشرو و چالش ها و فرصت های اجرای این فناوری در مدارس ایران می پردازد.در این پژوهش ابتدا فرصت ها و توانمندی های هوش مصنوعی در تحلیل داده های رفتاری، شناسایی الگوهای اضطراب، و ارائه گزارش های دقیق به معلمان توضیح داده شده است؛ سپس اهمیت توانمندسازی معلمان در مهارت های فناورانه و تفسیر خروجی های هوشمند مورد تاکید قرار گرفته است. آموزش معلمان باید متناسب با حساسیت های روانی دانش آموزان، ملاحظات اخلاقی و نیازهای بومی مدارس طراحی شود تا ضمن تسهیل شناسایی به موقع نشانه های اضطراب، از ایجاد برچسب گذاری و آسیب های ثانویه روانی جلوگیری گردد. همچنین با اشاره به مطالعات موردی موفق داخلی و خارجی، راهبردهایی برای ارتقاء سطح دانش و مهارت معلمان ایرانی و کاهش نقاط ضعف اجرایی سیستم آموزش هوشمند ارائه شده است.در پایان، ضمن جمع بندی یافته ها، پیشنهادات کاربردی برای سیاست گذاران و برنامه ریزان آموزشی کشور در راستای گسترش آموزش معلمان، توسعه زیرساخت های فناورانه مدارس و جلب مشارکت نظام دانشگاهی برای ارتقاء مدیریت اضطراب دانش آموزی با کمک هوش مصنوعی مطرح شده است. امید است بهره گیری از نتایج این مقاله بتواند راهگشای توسعه آموزش هوشمند و سلامت روانی پایدار در مدارس ایران باشد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش ، مدیریت اضطراب ، دانش آموزان