مقایسه روش آموزشی متداول و یادگیری از همتا در مدل ترکیبی مشارکت-رقابت در آموزش هماهنگ کنندگان پیوند اعضا

مقدمه: هماهنگ کنندگان اهدا، در موفقیت فرایند اهدای عضو نقشی کلیدی دارند. در این مطالعه اثرگذاری روش آموزش از همتا به صورت مشارکتی رقابتی با روش آموزش مرسوم مقایسه شد تا مشخص گردد کدام روش سبب تربیت نیروی تخصصی با پایداری بیشتر می گردد.روش کار : در این مطالعه، در گروه آموزش مرسوم ۴۵ نفر از ثبت نام شده ها معیار ورود به مطالعه را داشتند (دانشجوی ترم ۶ یا ۸ پزشکی ) و آموزش تحت یک دوره کلاس تئوری و عملی انجام شد. روش مشارکتی با حضور ۷۸ نفر انجام شد.  بعد از دوره تئوری، افراد به گروه های ۸ نفره تقسیم شدند و به هر گروه یک موضوع داده شد تا با مشارکت، محتوای آموزشی تهیه کنند. سپس محتوا به گروه بعدی داده شد تا ان را ارتقا دهد.نتایج: در روش آموزش مرسوم نمره ۱۲/۴ از ۵ و در گروه مشارکتی نمره ۴/۵۲ از ۵ توسط شرکت کننده ها به دوره داده شد که تفاوت معنی داری نداشت.  از ۴۵ داوطلب اولیه، ۲۷ نفر (%۶۰) نمره حد نصاب ۷۰% را در آزمون تئوری کسب کردند. از ۷۸ داوطلب که در جلسه معارفه اولیه شرکت کردند، ۴۸ نفر (۶۱/۵%) وارد مرحله آموزش مشارکتی شدند.  در گروه آموزش متداول، ۲۷ فراگیر آزمون تئوری را قبول شدند و ۱۴ نفر (۳۱% از کل ۴۵ نفر) وارد دوره آموزش عملی در بالین شدند. در گروه آموزش متداول، ۴ نفر وارد حرفه شدند.  (۸/۹ % کل). که دو نفر ادامه همکاری دادند. (۴/۵% کل). در گروه مشارکتی، ۱۶ نفر (۲۰/۵%) به عنوان هماهنگ کننده پذیرفته شدند که همگی ادامه همکاری دادند(%۲۰/۵)(۰/۰۳=P). میانگین طول دوره آموزشی در روش مرسوم ، ۸  ±  ۲۵ و در دوره مشارکتی ۱۳  ±  ۴۵ روز و میانگین همکاری به ترتیب ۳  ±  ۸ و ۹  ±  ۱۴ ماه بود.نتیجه گیری: در آموزش هماهنگ کننده ها روش مشارکتی رقابتی سبب تربیت تعداد بیشتر هماهنگ کننده، در زمان طولانی تر اما با پایداری بیشتری شد.

کلیدواژه ها:

آموزش از همتایان ، آموزش ، یادگیری