معلم به مثابه پل ارتباطی: بازاندیشی در نقش گفت وگو در یادگیری موثر دانش آموزان

در جهان پیچیده آموزش امروز، نقش معلم دیگر به عنوان صرفا انتقال دهنده دانش تعریف نمی شود، بلکه او واسطه ای انسانی برای برقراری ارتباط معنادار با دانش آموزان و ایجاد بسترهای یادگیری عمیق و پویاست. در این مقاله، با تمرکز بر دوره آموزش عمومی، تاثیر مهارت های ارتباطی معلمان بر تعاملات آموزشی بررسی می شود. یافته ها نشان می دهد که گفت وگوی موثر، گوش دادن فعال، همدلی، زبان بدن مناسب و ارائه بازخوردهای انگیزشی، از جمله مولفه هایی هستند که نه تنها سطح مشارکت و درگیری تحصیلی دانش آموزان را افزایش می دهند بلکه به ارتقای خودپنداره تحصیلی، نظم در کلاس و تقویت روابط انسانی نیز منجر می شوند. بررسی ها حاکی از آن است که در کلاس هایی که ارتباط دوسویه، باز و احترام آمیز برقرار است، شاخص های یادگیری و رفتارهای تحصیلی به مراتب مثبت تر است. بر همین اساس، این مقاله بر ضرورت آموزش رسمی مهارت های ارتباطی در برنامه های تربیت معلم تاکید می کند و گفت وگو را نه یک ابزار جانبی، بلکه عنصر محوری در یاددهی-یادگیری معاصر می داند.واژگان کلیدی: گفت وگو در آموزش، مهارت ارتباطی، تعامل انسانی