اهمیت بکارگیری روش های تغییر نگرش در یادگیری و روش های فعال آموزشی در درس زبان و ادبیات فارسی

آموزش زبان و ادبیات فارسی، به عنوان یکی از دروس بنیادین و هویت ساز، همواره با چالش هایی در جذب و نگهداشت دانش آموزان و ایجاد انگیزه در آنان مواجه بوده است. روش های تدریس سنتی و غیرفعال، اغلب نمی توانند نیازها و علایق دانش آموزان عصر حاضر را برآورده کنند. در این مقاله مروری، به بررسی اهمیت به کارگیری روش های تغییر نگرش در یادگیری و روش های فعال آموزشی در درس زبان و ادبیات فارسی پرداخته می شود. در این مقاله، با استفاده از منابع علمی معتبر، شامل کتب، مقالات و پژوهش های انجام شده در زمینه آموزش زبان و ادبیات فارسی، روانشناسی تربیتی، روش های نوین تدریس و تغییر نگرش، به بررسی و تحلیل نقش این روش ها در بهبود فرآیند یادگیری و افزایش علاقه دانش آموزان به این درس پرداخته شده است. یافته های این مقاله نشان می دهد که روش های تغییر نگرش، با ایجاد نگرش مثبت در دانش آموزان نسبت به زبان و ادبیات فارسی، می تواند به بهبود یادگیری و افزایش انگیزه آنان کمک کند. همچنین، روش های فعال آموزشی، با ایجاد فضایی تعاملی، مشارکتی و دانش آموزمحور، می تواند یادگیری را برای دانش آموزان لذت بخش تر و موثرتر کند. به کارگیری روش های تغییر نگرش و روش های فعال آموزشی، نه تنها می تواند به جذب دانش آموزان به درس زبان و ادبیات فارسی کمک کند، بلکه می تواند به تعمیق یادگیری، افزایش انگیزه، خلاقیت و تفکر انتقادی دانش آموزان نیز منجر شود. از این رو، ضروری است که معلمان و دست اندرکاران نظام آموزشی، با این روش ها آشنا شده و آنها را در کلاس های درس خود به کار گیرند.

کلیدواژه ها:

تغییر نگرش ، روش های فعال آموزشی ، یادگیری ، زبان و ادبیات فارسی