تدریس آثار ادبی برجسته جهان به عنوان ابزار یادگیری چندفرهنگی

در دنیای جهانی شده امروز که تعامل فرهنگی میان ملت ها و جوامع به یکی از مهم ترین شاخص های زندگی اجتماعی، آموزشی و سیاسی بدل شده است، نظام های آموزشی با چالش ها و فرصت های متعددی در زمینه ترویج درک فرهنگی، احترام به تفاوت ها و آموزش برای همزیستی مسالمت آمیز روبه رو هستند. در این میان، آموزش چندفرهنگی به مثابه یک راهبرد اساسی در نظام های آموزشی معاصر، به دنبال ارتقاء شایستگی فرهنگی دانش آموزان و آماده سازی آنان برای زندگی در جوامعی متنوع از منظر نژادی، زبانی، دینی و فرهنگی است. یکی از روش های موثر برای تحقق این هدف، بهره گیری از ظرفیت غنی و گسترده آثار ادبی برجسته جهان در فرآیند آموزش است. ادبیات، به ویژه آثار کلاسیک و معاصر نویسندگان جهانی، بستری فراهم می سازد که در آن خواننده با روایت هایی از فرهنگ ها، ارزش ها، تاریخ ها و جهان بینی های مختلف مواجه می شود. این مواجهه نه تنها منجر به افزایش آگاهی فرهنگی می گردد، بلکه به رشد همدلی، احترام متقابل، تفکر انتقادی و درک پیچیدگی های هویتی نیز کمک می کند.این مقاله مروری با هدف تحلیل و بررسی جایگاه و کارکرد تدریس آثار ادبی جهانی در چارچوب آموزش چندفرهنگی، به واکاوی نظریه ها، دیدگاه ها، تجربیات آموزشی و پژوهش های صورت گرفته در این حوزه می پردازد. همچنین تلاش می شود تا نشان داده شود که چگونه متون ادبی می توانند به ابزاری پویا برای کاوش در مضامین چندفرهنگی، پرورش بینش جهانی و تقویت گفتمان فرهنگی در کلاس های درس بدل شوند. یافته های این پژوهش بیانگر آن است که تدریس ادبیات جهانی، به شرط انتخاب هوشمندانه متون، بهره گیری از روش های آموزشی متنوع و توجه به زمینه های فرهنگی مخاطبان، می تواند نقش کلیدی در تربیت شهروندانی آگاه، مسئول و چندفرهنگی ایفا کند. در پایان، پیشنهاداتی کاربردی برای بهره برداری موثر از متون ادبی در آموزش چندفرهنگی ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

ادبیات جهانی ، آموزش چندفرهنگی ، درک فرهنگی ، آثار ادبی برجسته ، آموزش و پرورش ، همدلی فرهنگی ، شهروندی جهانی